pit art 34 ust 7

Fire Pit Art 34 1/2 Inch Fire Pit Spark Guard With Handles On Top; Weight (in lbs) 38.000000: Manufacturer: Fire Pit Art: Additional Information: Fits: Magnum Fire Pits: Material: Heavy steel mesh and two inch wide 304 steel bands: Type: Fire Pit Lid: Fuel Type: Wood: Height: 16" Width: 34 1/2" Warranty: 10 Year Limited: Resources: Fire Pit Art 7. w sposób przewidziany w art. 29 ust. 4 ustawy - podatnik 8. w sposób przewidziany w art. 29 ust. 4 ustawy – małżonek. Zaznaczenie odpowiednich kwadratów traktuje się na równi ze złożeniem wniosku o zastosowanie wskazanego sposobu opodatkowania. Kwadrat w poz. 7 lub 8 zaznacza się łącznie z kwadratem 1, 2, 3 albo 4 w poz. 6. Product Overview. Fire Pit Art Asia-36 Asia Wood Fire Pit, 36 Inch. Each fire pit is hand made from 1/4-inch thick carbon steel to produce a long lasting and durable product while the natural iron oxide finish is designed to patina on the outside which will darken with time and create a permanent one-of-a-kind finish on the fire pit. The Bella Vita 34-Inch Stainless Steel Gas Fire Pit by Fire Pit Art offers a high quality gas fire pit to elevate the ambiance of your favorite outdoor space. Celebrating the good life, the Bella Vita is designed with a low profile to add an elegant touch to your outdoor experience in order to cr The fire pit ring is a convenient resting spot for a beverage or as a foot rest as the embers glow under a full moon. Saturn has an OD of 40" and an ID of 28" and stands 14" tall with a ring width of 6". The Saturn ring can be customized with your family name, quote, poem or prayer. Customization is an additional $180.00. nonton film game of thrones mother of dragons. Ustawa o PIT 2022 - Rozdział 7: Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników. Rozdział 7a (uchylony) Rozdział 7b Zwrot podatku z tytułu wypłaconych należności. Tekst jednolity - stan prawny na 1 kwietnia 2022 roku. Rozdział 6: Podstawa obliczenia i wysokość podatku. Rozdział 6a: Danina solidarnościowa (art. 26-30i) Ustawa o PIT 2022 Rozdział 7 Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników Art. 31. [Zakłady pracy jako płatnicy] Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Art. 32. [Zaliczki na podatek] 1. Zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą: 1) za miesiące, w których dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali – 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu; 2) za miesiąc, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 17% od tej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu, która nie przekroczyła tej kwoty, i 32% od nadwyżki ponad kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali; 3) za miesiące następujące po miesiącu, o którym mowa w pkt 2 – 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu. 1a. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu: 1) dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, a małżonek nie uzyskuje żadnych dochodów – zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej; 2) dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, a małżonek nie uzyskuje żadnych dochodów lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali podatkowej, zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu. 1b. Płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie wymienione w ust. 1a, pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 1a pkt 1 i 2 począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie. 1c. W razie faktycznej zmiany stanu upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów zgodnie z art. 6 ust. 2, podatnik jest zobowiązany poinformować o tym płatnika; w tym przypadku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, zaliczki są pobierane według zasad określonych w ust. 1. 1d. (uchylony) 1e. (uchylony) 1f. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzony na piśmie wniosek o pobór zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 lub miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1, płatnik pobiera zaliczki bez stosowania tego zwolnienia lub tych kosztów najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Wniosek ten składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. 1g. Płatnik przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152–154, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tych zwolnień. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. Płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie. 1h. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1g, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. 2. Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1–3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego. 2a. Za miesiące, w których podatnik uzyskał w tym zakładzie pracy przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy w wysokości wynoszącej od 5701 zł do 11 141 zł, które podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, płatnik pomniejsza dochód ustalony zgodnie z ust. 2 o kwotę ulgi dla pracowników, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2aa, w wysokości obliczonej według wzoru: 1) (A × 6,68% – 380,50 zł) ÷ 0,17, dla A wynoszącego co najmniej 5701 zł i nieprzekraczającego kwoty 8549 zł, 2) (A × (-7,35%) + 819,08 zł) ÷ 0,17, dla A wyższego od 8549 zł i nieprzekraczającego kwoty 11 141 zł – w którym A oznacza uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, które podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 27. 2b. Jeżeli podatnik złoży sporządzony na piśmie wniosek o niepomniejszanie dochodu o kwotę ulgi dla pracowników na podstawie ust. 2a, płatnik nie pomniejsza dochodu najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Wniosek ten składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. 3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a, 2 i 2a zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli pracownik złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że: 1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika albo otrzymuje emeryturę lub rentę za pośrednictwem płatnika i złożył wniosek, o którym mowa w art. 34 ust. 2a; 2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną; 3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3; 4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; 5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia. 3a. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie. 3aa. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, płatnik odlicza kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał to oświadczenie. 3b. (uchylony) 4. Zakład pracy nie zmniejsza zaliczki w sposób określony w ust. 3, jeżeli podatnik powiadomił go o zmianach stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia. 5. Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie; przepisy ust. 3a i 4 stosuje się odpowiednio. 6. Zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1–1c, 1f–3a, 4 i 5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a. 7. Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki nie stosuje kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 od miesiąca, w którym otrzymał sporządzone na piśmie oświadczenie pracownika o rezygnacji z ich stosowania, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie miał możliwości pobrania zaliczki bez zastosowania tych kosztów. Oświadczenie to składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. Art. 33. [Obowiązki spółdzielni jako płatnika] 1. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną są obowiązane jako płatnicy pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od dokonywanych na rzecz członków spółdzielni lub ich domowników wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni, a także uzyskiwanych od spółdzielni przez te osoby zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego. 2. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1c, odejmując kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3 miesięcznie. 3. Dla obliczenia zaliczek od wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych do opodatkowania przyjmuje się ich część ustaloną w takim stosunku procentowym, w jakim pozostawał w roku poprzedzającym rok podatkowy udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, pomniejszoną o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, obliczonych od przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy nie wystąpił dochód określony w zdaniu poprzednim, płatnicy, o których mowa w ust. 1, nie potrącają w roku podatkowym zaliczek na podatek dochodowy. 3a. (uchylony) 4. Po zakończeniu roku podatkowego płatnicy, o których mowa w ust. 1, określają za ten rok, według zasad wynikających z ust. 3, udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych oraz kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne obliczonych od przychodów podlegających opodatkowaniu i rozliczają podatek zgodnie z art. 38–40. 5. W ewidencji księgowej dochodów i kosztów, prowadzonej przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną, powinny być wyodrębnione dochody i koszty dotyczące produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej niepolegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. 6. Przy ustalaniu wyodrębnionych dochodów i kosztów z działalności, o której mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio zasady obowiązujące przy ewidencjonowaniu dochodów i kosztów z całokształtu działalności spółdzielni. Art. 34. [Organy rentowe jako płatnicy] 1. Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych oraz rodzicielskich świadczeń uzupełniających. 1a. Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek od dochodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100, jeżeli podatnik przedłoży płatnikowi dokumenty określone w tym przepisie. 2. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia, ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1c, odejmując kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3 miesięcznie. 2a. Organ rentowy na sporządzony na piśmie wniosek podatnika oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku bez pomniejszania o kwotę określoną w art. 32 ust. 3 od miesiąca, w którym otrzymał wniosek, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał wniosek, nie miał możliwości jego uwzględnienia. Wniosek ten dotyczy również kolejnych lat podatkowych, chyba że podatnik wycofa wniosek. 2b. W przypadku wycofania wniosku, o którym mowa w ust. 2a, organ rentowy pomniejsza zaliczkę o kwotę określoną w art. 32 ust. 3 od miesiąca, w którym nastąpiło wycofanie wniosku, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie wniosku, nie miał takiej możliwości. 3. Zaliczkę, o której mowa w ust. 1, od zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych bezpośrednio przez organ rentowy pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 4. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3, jeżeli: 1) wypłata zasiłków dotyczy okresu pełnego miesiąca kalendarzowego i związana jest z pozostawaniem w stosunku służbowym, w stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy oraz 2) łącznie z dokumentacją uzasadniającą wypłatę zasiłków organowi rentowemu złożone zostanie przez zasiłkobiorcę oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że w okresie zasiłkowym: a) nie otrzymuje emerytury, renty lub rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego za pośrednictwem płatnika, b) nie osiąga innych dochodów poza dochodami uzyskiwanymi w zakładzie pracy, w którym ubezpieczenie z tytułu zatrudnienia jest podstawą powstania prawa do zasiłku, c) zakład pracy, o którym mowa pod lit. b, oblicza zaliczki od dochodów pracownika w sposób określony w art. 32 ust. 3, d) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Przepis art. 32 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 4a. (uchylony) 5. (uchylony) 6. W przypadku wypłaty zasiłków bezpośrednio przez organ rentowy po ustaniu zatrudnienia, zasady określone w ust. 3 i 4 oraz w art. 32 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 7. Organy rentowe są obowiązane sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich świadczeń uzupełniających oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania; obowiązek ten nie dotyczy podatników: 1) w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek; 2) którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 32 ust. 1a–1c, chyba że podatnik przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru opodatkowania w sposób określony w art. 6 ust. 2; 3) w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zwolniono organ rentowy w całości lub w części z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy; 4) którym nie pobierano zaliczek na podatek dochodowy stosownie do postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; 5) którzy przed końcem roku podatkowego złożyli organowi rentowemu wniosek o niesporządzanie rocznego obliczenia podatku; 6) u których suma zaliczek pobranych w roku podatkowym przewyższa kwotę podatku obliczonego przez organ rentowy za ten rok. 7a. Wniosek, o którym mowa w ust. 7 pkt 5, dotyczy również kolejnych lat podatkowych, chyba że przed upływem roku podatkowego podatnik wycofa wniosek o niesporządzanie rocznego obliczenia podatku. 8. W przypadku gdy organ rentowy nie jest obowiązany do dokonania rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 7, sporządza imienną informację o wysokości uzyskanego dochodu, według ustalonego wzoru, i przekazuje podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, organ rentowy sporządza również w przypadku, gdy dokonuje wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2, 75 i 100. 9. Jeżeli podatnik poza dochodami uzyskanymi od organu rentowego: 1) nie uzyskał w roku podatkowym innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30–30c oraz art. 30e, 2) nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 10–10b, 3) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka, 4) nie uzyskał dochodów powodujących obliczenie należnego podatku w sposób określony w art. 27 ust. 8, 5) (uchylony) 6) nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych – podatek wynikający z rozliczenia rocznego jest podatkiem należnym od podatnika za dany rok, chyba że właściwy organ wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości. 10. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, rodzicielskich świadczeń uzupełniających, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa – organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje. 10a. W przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, renty rodzinnej, renty strukturalnej lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, za okres, za który podatnik pobierał świadczenie z innego organu rentowego w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne – organ rentowy odejmuje te kwoty od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje. 10b. W przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłków z ubezpieczenia społecznego lub renty rodzinnej, za okres, za który podatnik pobierał zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne – organ rentowy odejmuje od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje. 11. (uchylony) 12. Różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia podatku a sumą zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec lub kwiecień roku następnego. Pobraną różnicę płatnicy wpłacają na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, łącznie z zaliczkami za te miesiące. 13. Organ rentowy jest obowiązany: 1) pobrać różnicę, o której mowa w ust. 12, z dochodu za miesiąc, za który pobrana została ostatnia zaliczka – w przypadku gdy stosunek uzasadniający pobór zaliczek ustał w styczniu albo w lutym, albo 2) sporządzić i przekazać imienną informację o wysokości uzyskanego dochodu – w przypadku gdy nie ma możliwości pobrania różnicy, o której mowa w ust. 12, zgodnie z pkt 1. 14. Imienna informacja o wysokości uzyskanego dochodu przekazana na podstawie ust. 13 pkt 2 zastępuje roczne obliczenie podatku. W takim przypadku organ rentowy informuje podatnika o przyczynie i skutkach przekazania imiennej informacji o wysokości uzyskanego dochodu. Art. 35. [Inni płatnicy] 1. Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane: 1) osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent, 2) uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze, międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów, 3) organy zatrudnienia – od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy, 3a) wojewódzkie urzędy pracy – od świadczeń wypłacanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) areszty śledcze oraz zakłady karne – od należności za pracę przypadającej tymczasowo aresztowanym oraz skazanym, 5) spółdzielnie – od oprocentowania wkładów pieniężnych członków spółdzielni, zaliczonego w ciężar kosztów spółdzielni, 6) oddziały Agencji Mienia Wojskowego – od wypłacanych żołnierzom świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 7) centrum integracji społecznej – od wypłacanych świadczeń integracyjnych i motywacyjnej premii integracyjnej, przyznanych na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 176), 8) podmioty przyjmujące na praktykę absolwencką lub staż uczniowski – od świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich lub odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe 9) (uchylony) – pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b. 2. (uchylony) 3. Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. 3a. Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika. 4. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30–30c oraz art. 30e. 5. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. 6. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, 6 i 8, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 6a. Do poboru zaliczek, o których mowa w ust. 1 pkt 8, przepis art. 32 ust. 1f stosuje się odpowiednio. 6b. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzony na piśmie wniosek o niepobieranie zaliczek od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, 6 i 8, płatnik nie pobiera zaliczek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Prawo do złożenia wniosku przysługuje podatnikowi, którego roczne dochody nie przekroczą ilorazu kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz który poza dochodami od tego płatnika podatnik nie uzyskuje innych dochodów, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem pomniejszenia, o którym mowa w art. 32 ust. 3, lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3. Wniosek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, podatnik składa odrębnie dla każdego roku podatkowego. 7. (uchylony) 8. (uchylony) 9. (uchylony) 10. Płatnicy stypendiów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b, są obowiązani sporządzić informację o wysokości wypłaconego stypendium, według ustalonego wzoru, i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania. 11. (uchylony) Art. 35a. (uchylony) Art. 36. [Przychody z emerytur i rent] W stosunku do podatników, którzy osiągają wyłącznie przychody z tytułu emerytur i rent niepodlegających podwyższeniu stosownie do art. 55 ust. 6, przy ustalaniu zaliczki oraz dokonywaniu obliczenia rocznego stosuje się odpowiednio przepis art. 27 ust. 2, z tym że zaliczkę ustala się w wysokości nadwyżki ponad 1/12 kwoty określonej w tym przepisie. Art. 37. (uchylony) Art. 38. [Terminy wpłat miesięcznych zaliczek] 1. Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a. 1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru. 1b. W razie zaprzestania przez płatników, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, prowadzenia działalności przed końcem stycznia roku następującego po roku podatkowym deklarację, o której mowa w ust. 1a, płatnik przekazuje w terminie do dnia zaprzestania tej działalności. 2. Płatnicy będący: 1) zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników: a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują: – w 40% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, – w 60% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w ust. 1; 2) zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników: a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują na zakładowy fundusz aktywności, b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w ust. 1. 2a. Płatnicy, o których mowa w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom: 1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości: a) 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25 do 30%, b) 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 30 do 35%, c) 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 35 do 40%, d) 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40% – w pozostałej części na zasadach określonych w ust. 1; 2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują na zasadach określonych w ust. 1. 2b. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej. 2c. Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym płatnik utracił status zakładu pracy chronionej, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej. 2d. Przepisów ust. 2–2b nie stosuje się w odniesieniu do zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, pobranych przez płatników w miesiącach objętych oświadczeniem, o którym mowa w art. 33b ust. 2 zdanie drugie ustawy o rehabilitacji zawodowej. 3. (uchylony) 4. (uchylony) 5. (uchylony) Art. 39. [Przekazywanie imiennych informacji przez podatników] 1. Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152–154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. 2. Jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na sporządzony na piśmie wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, lub urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1. 3. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru. 4. Na sporządzony na piśmie wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, w związku z zamiarem opuszczenia przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot, o którym mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, informacji, o której mowa w ust. 3. 4a. Informacje, o których mowa w ust. 3, sporządzane przez podmiot prowadzący rachunki zbiorcze, nie obejmują dochodów wymienionych w art. 30b, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach. 5. (uchylony) Art. 40. [Zaliczki na podatek niepobierane przez płatników] Podatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 34 i 35, jeżeli osiągają inne dochody, od których płatnicy nie mają obowiązku poboru zaliczek na podatek, są obowiązani wpłacić zaliczki na podatek należny od tych dochodów według zasad określonych w art. 44 ust. 3a. Art. 41. [Szczególne zasady poboru zaliczek przez płatników] 1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 1a. (uchylony) 1b. Do poboru zaliczek, o których mowa w ust. 1, przepis art. 32 ust. 1f stosuje się odpowiednio. 1c. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzony na piśmie wniosek o niepobieranie zaliczek, o których mowa w ust. 1, płatnik nie pobiera zaliczek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Prawo do złożenia wniosku przysługuje podatnikowi, którego roczne dochody nie przekroczą ilorazu kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz który nie osiąga innych dochodów, poza dochodami uzyskiwanymi od tego płatnika, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem pomniejszenia, o którym mowa w art. 32 ust. 3, lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3. Wniosek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, podatnik składa odrębnie dla każdego roku podatkowego. 2. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. 2a. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności, o których mowa w art. 29, pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz uzyskania sporządzonego na piśmie oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis art. 42 ust. 6 stosuje się odpowiednio. 2b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2a, powinno zawierać dane identyfikacyjne podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika. 3. (uchylony) 3a. (uchylony) 4. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4–5a, 13–16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–11 oraz 11b–13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. 4a. (uchylony) 4aa. Przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązanie w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem. 4ab. Spółki, które dokonują wypłaty należności z tytułu podzielonych zysków spółki osiągniętych w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązane jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 19. 4b. (uchylony) 4c. Spółka nabywająca udziały (akcje) w drodze wymiany, spółka przejmująca, spółka nowo zawiązana lub powstała w wyniku przekształcenia jest obowiązana, jako płatnik, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, od dochodu określonego odpowiednio w art. 24 ust. 5 pkt 7–8. 4ca. Spółka niebędąca osobą prawną jest obowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 13. 4d. Zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów. Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu. 4da. W przypadkach, o których mowa w ust. 4d i 10, podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 12, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty. Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych tą informacją. 4e. Spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a–6e. 4f. Spółka nieruchomościowa, której udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze są zbywane, jest obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczkę na podatek od dochodu z tego tytułu w wysokości 19%, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, jeżeli: 1) stroną dokonującą zbycia jest podmiot niemający siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz 2) przedmiotem transakcji zbycia są udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w spółce nieruchomościowej. 4g. Przepis ust. 4f stosuje się również w przypadku dokonania przez jeden podmiot więcej niż jednej transakcji zbycia udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej, w okresie nieprzekraczającym 12 miesięcy liczonych począwszy od ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpiło pierwsze ich zbycie, jeżeli są spełnione warunki określone w tym przepisie. W takim przypadku spółka nieruchomościowa jest obowiązana wpłacić zaliczkę na podatek w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym suma praw głosu w spółce, której udziały (akcje) zostały zbyte, albo ogółu praw i obowiązków dających prawa do udziału w zyskach w spółce niebędącej osobą prawną, albo tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w okresie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, wyniosła co najmniej 5%. 4h. W przypadku nieposiadania przez spółkę nieruchomościową informacji o kwocie transakcji zbycia zaliczkę na podatek, o której mowa w ust. 4f, ustala się w wysokości 19% wartości rynkowej zbywanych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa albo praw o podobnym charakterze. 4i. Podatnik jest obowiązany przed terminem, o którym mowa w ust. 4f i ust. 4g zdaniu drugim, przekazać płatnikowi kwotę zaliczki na podatek. W terminie wpłaty zaliczki na podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi informację o wpłaconej zaliczce na podatek sporządzoną według ustalonego wzoru. 4j. (uchylony) 5. W razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach funduszu udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust. 4, pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału zakładowego, albo w przypadku braku wymogu rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podwyższeniu tego kapitału, a w spółdzielniach od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podwyższeniu funduszu udziałowego. 5a. (uchylony) 6. (uchylony) 6a. (uchylony) 7. Jeżeli przedmiotem: 1) wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, 2) świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 i 4b, 3) świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz w art. 18 – nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia. 8. Podatnik uzyskujący dochód, o którym mowa odpowiednio w art. 24 ust. 5 pkt 7–8 oraz art. 30a ust. 1 pkt 13, jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego zryczałtowanego podatku dochodowego przed terminem określonym w art. 42 ust. 1. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 29 bez względu na to, czy podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a, jeżeli uzyska od tego podatnika certyfikat rezydencji. 9a. Jeżeli miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. 9b. Jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, o którym mowa w ust. 9a, miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji. Przepis ust. 9a stosuje się odpowiednio. 9c. Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 9b, odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej ponosi podatnik. 9d. Jeżeli z dokumentu posiadanego przez płatnika, w szczególności faktury lub umowy, wynika, że miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, a podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w ust. 9b, przepisy ust. 9a i 9c nie mają zastosowania od dnia, w którym płatnik uzyskał ten dokument. 9e. Miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym. 10. W zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego. Zdanie pierwsze i drugie stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu. 11. Płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. 11a. Płatnik przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152–154, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania tych zwolnień. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. Płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie. 11b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11a, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. 12. Jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1–5a przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisu zdania pierwszego nie stosuje się do wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4. 12a. Przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 12, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4. 12b. Przepisu ust. 12 nie stosuje się w zakresie określonym w opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d. 12c. Jeżeli doszło do wypłaty należności, która bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie została zakwalifikowana do należności wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 lub art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio. 12d. W przypadkach, o których mowa w ust. 4d i ust. 10, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 12, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze. Podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a. 13. Jeżeli wypłaty należności dokonano w walucie obcej, na potrzeby ustalenia, czy przekroczona została kwota, o której mowa w ust. 12, wypłacone należności przelicza się na złote według kursu średniego waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty. Przepis stosuje się odpowiednio do postawionych do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych. 14. Jeżeli nie można ustalić wysokości łącznej kwoty dokonanych podatnikowi wypłat (świadczeń) lub postawionych podatnikowi do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w ust. 12. 15. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że: 1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; 2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. 15a. (uchylony) 16. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy – wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika. 17. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego wskazanego w art. 44f ust. 15, nie później niż do dnia wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 12, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty (świadczenia) lub postawieniu do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed ich dokonaniem lub postawieniem do dyspozycji. 18. (uchylony) 19. (uchylony) 20. Jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, a następnie dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat (świadczeń) z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, lub stawia do dyspozycji tego podatnika kolejne pieniądze lub wartości pieniężne ze wskazanych tytułów, płatnik może nie stosować ust. 12 do momentu upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono to oświadczenie. 21. W przypadku, o którym mowa w ust. 20, płatnik, w terminie do 7 dnia następującego po miesiącu, w którym upłynął okres, o którym mowa w ust. 20, składa oświadczenie do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f ust. 15, że w momencie dokonania dalszych wypłat (świadczeń) lub postawienia do dyspozycji kolejnych pieniędzy lub świadczeń pieniężnych: 1) posiadał dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego do zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; 2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiadał wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5. 22. W przypadku gdy złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 21, nie jest możliwe z uwagi na niespełnienie warunków będących jego przedmiotem, płatnik, w terminie, o którym mowa w tym przepisie, wpłaca podatek, który byłby należny przy zastosowaniu ust. 12, wraz z odsetkami za zwłokę. 23. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 21, stosuje się odpowiednio przepis ust. 16. 24. Płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta od: 1) listów zastawnych; 2) obligacji: a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok, b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych. 25. Niepobranie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 24 pkt 2, następuje pod warunkiem złożenia przez emitenta do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f ust. 15, oświadczenia, że emitent dochował należytej staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych. Zdania pierwszego nie stosuje się do Skarbu Państwa będącego emitentem obligacji. 26. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 25, składa się jednokrotnie w stosunku do danej emisji obligacji, nie później niż do dnia wypłaty odsetek lub dyskonta od obligacji. 27. Oświadczenia, o których mowa w ust. 15, 21 i 25, składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 28. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania oświadczeń, o których mowa w ust. 15, 21 i 25, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tych dokumentach, a także potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem. 29. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 12, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności. Art. 41a. [Wyższe zaliczki na wniosek podatnika] Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33–35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali. Art. 41b. [Zwrot nienależnie pobranych świadczeń] Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką). Art. 41c. [Przedstawiciel podatkowy] 1. Spółka nieruchomościowa niemająca siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana ustanowić przedstawiciela podatkowego. 2. Przedstawicielem podatkowym może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) ma siedzibę lub zarząd albo miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) przez 24 miesiące poprzedzające dzień zawarcia umowy nie posiadała zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach, przy czym udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość; 3) przez 24 miesiące poprzedzające dzień zawarcia umowy osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi – osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem organów zarządzających, osobą prowadzącą księgi rachunkowe, nie została prawomocnie skazana na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2021 r. poz. 408 i 694) za popełnienie przestępstwa skarbowego; 4) jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. 3. Przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, zawierającej co najmniej: 1) nazwy stron umowy oraz ich adresy i dane identyfikacyjne na potrzeby rozliczenia podatku, o którym mowa w art. 41 ust. 4f; 2) oświadczenie podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2. 4. Przedstawiciel podatkowy wykonuje w imieniu i na rzecz spółki nieruchomościowej, dla której został ustanowiony, obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 4f. 5. Przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie ze spółką nieruchomościową za zobowiązanie podatkowe, które przedstawiciel podatkowy rozlicza w imieniu i na rzecz spółki nieruchomościowej. 6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do spółek nieruchomościowych podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. 7. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, spółka nieruchomościowa podlega karze pieniężnej. Karę pieniężną nakłada naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla podatnika, w drodze decyzji, w wysokości do 1 000 000 zł. 8. W zakresie nieuregulowanym w ust. 7 do nakładania kary pieniężnej stosuje się przepisy działu IVA ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735). 9. Do postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy działu IV Ordynacji podatkowej, przy czym od decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej przysługuje odwołanie do dyrektora izby administracji skarbowej. Art. 41d.[Opinia o stosowaniu preferencji] 1. Organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane przez wnioskodawcę spełnienie warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. 2. Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu preferencji składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. W ten sam sposób następuje uzupełnienie wniosku o wydanie opinii o stosowaniu preferencji w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu dalszych faktów oraz przekazania uzupełniającej dokumentacji. 3. Odmawia się wydania opinii o stosowaniu preferencji w przypadku: 1) niespełnienia przez podatnika warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania; 2) istnienia uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem rzeczywistym dołączonej do wniosku dokumentacji lub oświadczenia podatnika, że jest rzeczywistym właścicielem należności; 3) istnienia uzasadnionego przypuszczenia wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej lub środków ograniczających umowne korzyści, przy czym przepis art. 14b § 5c Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio; 4) istnienia uzasadnionego przypuszczenia, że podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, nie prowadzi rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby tego podatnika dla celów podatkowych. 4. Na odmowę wydania opinii o stosowaniu preferencji przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego. O prawie tym organ podatkowy informuje wnioskodawcę w pouczeniu do odmowy wydania opinii o stosowaniu preferencji. 5. Opinię o stosowaniu preferencji wydaje się bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku do organu podatkowego. Przepis art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio. 6. Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu preferencji podlega opłacie w wysokości 2000 zł wpłacanej na rachunek organu podatkowego, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. 7. W przypadku istotnej zmiany okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wnioskodawca, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się lub przy zachowaniu należytej staranności powinien się dowiedzieć, że doszło do tej zmiany, informuje o tym organ podatkowy. 8. Opinia o stosowaniu preferencji wygasa: 1) z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania; 2) ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin, o którym mowa w ust. 7, jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności; 3) z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia, przestał spełniać warunki zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli wnioskodawca nie poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z ust. 7. 9. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–8 stosuje się odpowiednio przepisy art. 44f ust. 2, 3, 5–8 i 11 oraz przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135, art. 140, art. 143, art. 165 § 3b, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1–2, art. 170, art. 171, art. 208, art. 213 w zakresie uzupełniania lub sprostowania pouczenia co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego, art. 214, art. 215 oraz działu IV rozdziałów 3a, 5–7, 10, 11, 14, 16 i 23 Ordynacji podatkowej. 10. Organem podatkowym właściwym w sprawach wydawania opinii o stosowaniu preferencji jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2a oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. 11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania wniosku o wydanie opinii o stosowaniu preferencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tym wniosku, a także potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem. 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia postępowania w sprawach dotyczących wydawania opinii o stosowaniu preferencji, może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w tych sprawach w sposób odmienny niż określony w ust. 10, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitego stosowania przepisów o wydawaniu opinii o stosowaniu preferencji. Art. 42. [Termin wpłaty zaliczek] 1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. 1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio. 2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa: 1) w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru; 2) w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4. 3. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed upływem terminu dla złożenia informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 2, informacje te płatnik składa nie później niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności. 4. Na sporządzony na piśmie wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2. 5. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, dokonujące świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 148 i 152–154. 6. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29–30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 7. (uchylony) 8. Jeżeli płatnik, o którym mowa w art. 41 ust. 10, dokonał wypłaty należności z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 5a pkt 11, przepisów ust. 2–6 nie stosuje się w zakresie dotyczącym takich podatników. 9. Jeżeli suma dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 wypłat (świadczeń) lub postawionych podatnikowi do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, których wysokość przekroczyła łącznie kwotę, o której mowa w art. 41 ust. 12, obejmuje należności, od których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek, płatnik jest obowiązany zawiadomić o wartości i rodzaju dokonanych wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych w roku podatkowym, od których nie został pobrany podatek, podając dane identyfikacyjne podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika. Zawiadomienie to składa się także w przypadku dokonania temu samemu podatnikowi w danym roku podatkowym dalszych wypłat (świadczeń) lub postawienia do dyspozycji kolejnych pieniędzy lub wartości pieniężnych, od których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek. 9a. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 9, nie składa się, jeżeli kwota wypłaconych należności, od których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek, nie przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności kwoty 500 000 zł, przy czym przepis art. 41 ust. 13 stosuje się odpowiednio. 10. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 9, jest składane do naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nie został pobrany podatek na podstawie art. 41 ust. 2a. Art. 42a. [Informacja o wysokości przychodów] 1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie również do rolnika, który dokonuje wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach. Art. 42b. (uchylony) Art. 42c. (uchylony) Art. 42d. (uchylony) Art. 42e. [Pobór zaliczki przez organ egzekucyjny] 1. W przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje organ egzekucyjny lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się: 1) koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1; 2) składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Przepis art. 32 ust. 2a stosuje się odpowiednio. 4. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. 5. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnik jest obowiązany przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio. 6. Płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Art. 42f. [Przedsiębiorstwo w spadku] 1. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, za płatnika, o którym mowa w art. 31, art. 35 ust. 1 pkt 8 i art. 41, uznaje się przedsiębiorstwo w spadku. 2. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, na przedsiębiorstwie w spadku ciążą również obowiązki określone w art. 42a. 3. Obowiązki przedsiębiorstwa w spadku wykonuje zarządca sukcesyjny, a w przypadku jego braku – osoby, o których mowa w art. 14 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy. 4. W składanych deklaracjach i informacjach uwzględnia się kwoty dotyczące wypłaconych należności oraz dokonanych świadczeń od początku roku podatkowego, w tym należności i świadczenia wypłacone lub dokonane od otwarcia spadku. 5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się, w przypadku gdy zmarły przedsiębiorca był wspólnikiem spółki cywilnej. 6. Za dzień zaprzestania działalności, o którym mowa w art. 38 ust. 1b oraz art. 42g ust. 2, uważa się dzień, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2. 7. Urzędem skarbowym właściwym dla przedsiębiorstwa w spadku jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania. Art. 42g. [Obowiązek przesłania rocznego obliczenia podatku oraz informacji urzędowi skarbowemu oraz podatnikowi] 1. Płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6: 1) urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym; 2) podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym. 2. W przypadku zaprzestania prowadzenia działalności przed upływem terminów, o których mowa w ust. 1, obowiązek przesłania rocznego obliczenia podatku oraz informacji, o których mowa w ust. 1, jest wykonywany nie później niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności. Art. 43. [Obowiązki podatników z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej] 1. Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym. 2. (uchylony) 3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o: 1) zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji; 2) zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji; 3) rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku. 4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać do kasy lub na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości ustalonej decyzją naczelnika tego urzędu skarbowego w terminach określonych w art. 44 ust. 6. 5. Jeżeli podatnicy, o których mowa w ust. 1, osiągają poza dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej inne dochody, od dochodów tych opłacają zaliczki według zasad określonych w art. 44, bez łączenia tych dochodów z dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej. Art. 44. [Obowiązek wpłaty zaliczek na podatek] 1. Podatnicy osiągający dochody: 1) z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, 2) (uchylony) – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f–3h. 1a. Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników: 1) ze stosunku pracy z zagranicy, 2) z emerytur i rent z zagranicy, 3) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6–9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a. 1b. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, uzyskujący przychody określone w art. 29 bez pośrednictwa płatników, są obowiązani bez wezwania wpłacać zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach, o których mowa w art. 29, za miesiące, w których uzyskali ten przychód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Podatek za grudzień jest płatny przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania. 1c. Podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód podlegający opodatkowaniu uważa się przychód uzyskany w danym miesiącu pomniejszony o koszty uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 6. 1d. Podatnik, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty zaliczki jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego. 1e. (uchylony) 1f. Miesięczne zaliczki obliczone w sposób określony w ust. 1c podatnik jest obowiązany wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania. 1g. Podatnik uzyskujący przychody z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 2. Dochodem z działalności gospodarczej stanowiącym podstawę obliczenia zaliczki u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów jest różnica pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania. Jeżeli jednak podatnik na koniec miesiąca sporządza remanent towarów, surowców i materiałów pomocniczych lub naczelnik urzędu skarbowego zarządzi sporządzenie takiego remanentu, dochód ustala się według zasad określonych w art. 24 ust. 2. 3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób: 1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; 2) zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26 i art. 27; 3) zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające. 3a. Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. 3aa. Za miesiące, w których podatnik uzyskał przychody ze stosunku pracy z zagranicy, w wysokości od 5701 zł do 11 141 zł, które podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, dochód ustalony zgodnie z ust. 3a podatnik może pomniejszyć o kwotę ulgi dla pracowników, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2aa, w wysokości obliczonej według wzoru: 1) (A × 6,68% – 380,50 zł ) ÷ 0,17, dla A wynoszącego co najmniej 5701 zł i nieprzekraczającego kwoty 8549 zł, 2) (A × (-7,35%) + 819,08 zł) ÷ 0,17, dla A wyższego od 8549 zł i nieprzekraczającego kwoty 11 141 zł – w którym A oznacza uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy z zagranicy, które podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 27. 3ab. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a i 3aa podatnik może pomniejszyć o kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3, jeżeli roczne dochody podatnika nie przekroczą ilorazu kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz poza dochodami, o których mowa w ust. 1a, podatnik nie uzyskuje innych dochodów, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem tego pomniejszenia lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3. 3b. (uchylony) 3c. (uchylony) 3d. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, uzyskujący z zagranicy dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych w ust. 3a i 3aa, po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy obliczaniu pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody uzyskane od początku roku podatkowego. 3e. Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio. 3f. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące. 3g. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, będący małymi podatnikami oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 22k ust. 11, mogą wpłacać zaliczki kwartalne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3h, ustala się w następujący sposób: 1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od kwartału, w którym dochody przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; 2) zaliczkę za ten kwartał stanowi podatek obliczony od dochodu według zasad określonych w art. 26 i art. 27; 3) zaliczkę za kolejne kwartały ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za poprzednie kwartały. 3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 3f, będący małymi podatnikami oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki kwartalne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie kwartały. Przepis art. 22k ust. 11 stosuje się odpowiednio. 3i. O wyborze sposobu wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 3g lub 3h, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym stosowali kwartalny sposób wpłacania zaliczek. 4. (uchylony) 5. (uchylony) 6. Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. 6a. (uchylony) 6aa. Jeżeli zmarły przedsiębiorca w roku podatkowym, w którym zmarł, wpłacał zaliczki w sposób określony w ust. 3g albo 3h, przedsiębiorstwo w spadku może stosować ten sposób w tym roku podatkowym. 6ab. Pierwszą zaliczkę przedsiębiorstwo w spadku oblicza za miesiąc albo kwartał, w którym dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, a jeżeli zgłoszenia nie dokonano – za miesiąc albo kwartał, w którym został ustanowiony zarząd sukcesyjny, uwzględniając przy jej obliczeniu dochody przedsiębiorstwa osiągnięte od otwarcia spadku, i wpłaca w terminie do 20 dnia następnego miesiąca albo kwartału. 6b. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyłączeniem przedsiębiorstw w spadku, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym: 1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo 2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. 6c. Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani: 1) (uchylony) 2) stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy; 3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6; 4) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45. 6d. O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie. 6e. Przepisy ust. 6b–6d i ust. 6h nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy. 6f. Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek: 1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku poprzedzającego rok, za który zaliczki są płacone w uproszczonej formie; 2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku, za który zaliczki są płacone w uproszczonej formie; 3) nie zmienia się – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2. 6g. W przypadku gdy właściwy organ podatkowy stwierdzi inną wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej niż wysokość dochodu z tej działalności wykazana w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, albo w zeznaniu korygującym, przepisy ust. 6f stosuje się odpowiednio. 6h. Podatnicy opodatkowani w danym roku podatkowym na zasadach określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę zaliczek obliczają od dochodu, o którym mowa w ust. 6b, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%. 6i. (uchylony) 7. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, czasowo przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju, wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy. Jeżeli termin płatności przypada po zakończeniu roku podatkowego, należny podatek jest płatny przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania. Do obliczenia należnej zaliczki stosuje się odpowiednio ust. 3a i 3aa. 7a. Podatnicy, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, są zwolnieni na warunkach określonych w ust. 7c z obowiązków wynikających z ust. 6, z tytułu tej działalności, w roku podatkowym następującym: 1) bezpośrednio po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności, jeżeli w roku jej rozpoczęcia działalność ta była prowadzona co najmniej przez pełnych 10 miesięcy, albo 2) dwa lata po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności, jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w pkt 1. 7b. Przez podatnika rozpoczynającego po raz pierwszy prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej rozumie się osobę, która w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie trzech lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną oraz działalności takiej nie prowadził małżonek tej osoby, o ile między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa. 7c. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 7a, dotyczy podatników, którzy łącznie spełniają następujące warunki: 1) w okresie poprzedzającym rok korzystania z tego zwolnienia osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty co najmniej 1000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia tej działalności; 2) od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej do dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym rozpoczynają korzystanie ze zwolnienia, byli małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty; 3) w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie wykorzystują środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku, o znacznej wartości, udostępnionych im nieodpłatnie przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowiących ich własność; 4) złożyli właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o korzystaniu z tego zwolnienia; oświadczenie składa się na piśmie w terminie do dnia 31 stycznia roku podatkowego, w którym podatnik będzie korzystał z tego zwolnienia; 5) w roku korzystania ze zwolnienia są opodatkowani na zasadach określonych w art. 27. 7d. Przez znaczną wartość rozumie się łączną wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku, wymienionych w ust. 7c pkt 3, stanowiącej równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok korzystania z tego zwolnienia. Przy określaniu tych wartości art. 19 stosuje się odpowiednio. 7e. Podatnicy korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, wykazują w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za rok podatkowy, w którym korzystali z tego zwolnienia, dochód osiągnięty (stratę poniesioną) z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochodu tego nie łączy się z dochodami z innych źródeł. Strata podlega rozliczeniu zgodnie z art. 9. 7f. Dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 7e, łączy się z dochodem (stratą) z tego źródła, wykazanym w zeznaniach o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanych za pięć kolejnych lat następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik korzystał ze zwolnienia – w wysokości 20% tego dochodu w każdym z tych lat. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do podatników, którzy w latach następujących po roku korzystania ze zwolnienia wybrali sposób opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c. 7g. Podatnicy tracą prawo do zwolnienia, jeżeli odpowiednio w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych: 1) zlikwidowali działalność gospodarczą albo została ogłoszona ich upadłość lub upadłość spółki niebędącej osobą prawną, której są wspólnikami, lub 2) osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty niższej niż 1000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedniego, lub 3) w którymkolwiek z miesięcy w tych latach zmniejszą przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10%, w stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub 4) mają zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; określenie lub wymierzenie w innej formie – w wyniku postępowania prowadzonego przez właściwy organ – zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej. 7h. Przeciętne miesięczne zatrudnienie, o którym mowa w ust. 7c pkt 2 oraz ust. 7g pkt 3, ustala się w przeliczeniu na pełne etaty, pomijając liczby po przecinku; w przypadku gdy przeciętne miesięczne zatrudnienie jest mniejsze od jedności, przyjmuje się liczbę jeden. 7i. Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia: 1) w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia – są obowiązani do wpłacenia należnych zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utracili prawo do zwolnienia, chyba że przed upływem tego terminu złożyli zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w którym korzystali ze zwolnienia, i zapłacili podatek na zasadach określonych w art. 45; w tych przypadkach nie nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek; 2) w okresie między dniem 1 stycznia następnego roku a upływem terminu określonego na złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia – są obowiązani do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w którym korzystali ze zwolnienia i zapłaty podatku, na zasadach określonych w art. 45; w tym przypadku nie nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze zwolnienia; 3) w okresie między upływem terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia, a upływem terminu określonego na złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy następujący po roku, w którym korzystali ze zwolnienia – są obowiązani do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w pkt 2, i zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od dnia następnego po upływie terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym mieli obowiązek złożyć to zeznanie; 4) w okresie od upływu terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy następujący po roku, w którym korzystali ze zwolnienia, do końca piątego roku podatkowego następującego po roku, w którym korzystali ze zwolnienia – są obowiązani do złożenia: a) korekty zeznania, o którym mowa w pkt 2, i zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od dnia następnego po upływie terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym mieli obowiązek złożyć to zeznanie, b) korekt zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), w których doliczyli po 20% dochodu, o którym mowa w ust. 7e, składanych za kolejne lata podatkowe następujące po roku korzystania ze zwolnienia. 7j. Przepis ust. 7i stosuje się odpowiednio również do podatników, którzy wybrali sposób opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c. 7k. Pomoc, o której mowa w ust. 7a, 7e i 7f, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. 7l. W przypadku gdy zmarły przedsiębiorca korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, do przedsiębiorstwa w spadku mają zastosowanie przepisy ust. 7f–7j. 8. (uchylony) 9. (uchylony) 10. Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, który na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za okres objęty zawieszeniem. 11. Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, będący wspólnikiem spółki jawnej, spółki partnerskiej lub spółki komandytowej, która zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za okres objęty zawieszeniem. 12. Podatnicy, o których mowa w ust. 11, informują o okresie zawieszenia w roku podatkowym wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym działalność ta była zawieszona. 13. Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 10 i 11, wpłacają zaliczki według zasad, o których mowa w ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b. 14. Do podatników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej i ustalających dochód na podstawie prowadzonych ksiąg przepisy ust. 3, 3f–3i, 6 oraz 6b–6h stosuje się odpowiednio. 15. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą nie wpłacać zaliczki obliczonej według zasad określonych w ust. 3 i ust. 3f–3h, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku. 16. Przepis ust. 15 stosuje się również do podatników, którzy równocześnie z przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągają przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód ustalany jest na podstawie prowadzonych ksiąg. 17. Dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w ust. 3 i 3f–3h: 1) może być zmniejszony o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta; 2) podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym zobowiązanie zostanie uregulowane. 18. Jeżeli wartość zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki, przysługującego na podstawie ust. 17 pkt 1, jest wyższa od tego dochodu, zmniejszenia dochodu o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych okresach rozliczeniowych roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia dochodu w kolejnych okresach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta. 19. Zmniejszenia na podstawie ust. 17 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta. 20. Zwiększenia na podstawie ust. 17 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 6, zobowiązanie nie zostało uregulowane. 21. Podatnik, który dokonał zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podstawie ust. 17 pkt 1, obowiązany jest do zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta. 22. Podatnik, który dokonał zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podstawie ust. 17 pkt 2, zmniejsza dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego, w którym zobowiązanie zostało uregulowane. 23. Przepisy ust. 17–22 stosuje się odpowiednio przy obliczaniu podatku należnego, o którym mowa w ust. 15. 24. W zakresie nieuregulowanym w ust. 17–23 przepis art. 26i stosuje się odpowiednio. Art. 44a. (uchylony) Art. 44b. (uchylony) Rozdział 7a (uchylony) Art. 44c. (uchylony) Art. 44d.(uchylony) Art. 44e.(uchylony) Rozdział 7b Zwrot podatku z tytułu wypłaconych należności Art. 44f. [Zwrot podatku na wniosek] 1. Organ podatkowy zwraca, na wniosek, podatek pobrany zgodnie z art. 41 ust. 12. Wysokość podatku do zwrotu określa się na podstawie zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. 2. Wniosek o zwrot podatku może złożyć: 1) podatnik, w tym podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, który w związku z uzyskaniem należności, od której został pobrany podatek, osiąga przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, 2) płatnik, jeżeli wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego podatku – zwany dalej „wnioskodawcą”. 3. Wniosek o zwrot podatku zawiera oświadczenie co do zgodności z prawdą faktów przedstawionych we wniosku oraz co do zgodności z oryginałem dokumentacji załączonej do wniosku. Obowiązek złożenia oświadczenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, istnieje także na dalszym etapie postępowania w odniesieniu do przedstawianych kolejnych faktów oraz przekazywanej uzupełniającej dokumentacji. 4. Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na ustalenie jego zasadności, w szczególności: 1) certyfikat rezydencji podatnika, przy czym przepisy art. 41 ust. 9a i 9b stosuje się odpowiednio; 2) dokumentację dotyczącą przelewów bankowych lub inne dokumenty wskazujące na sposób rozliczenia lub przekazania należności objętych wnioskiem; 3) dokumentację dotyczącą zobowiązania do wypłaty należności; 4) oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności, w związku z którą składany jest wniosek o zwrot podatku, podatnik jest podmiotem, na którym ciąży obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika, że podatnik albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1; 5) oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, z którą wiąże się uzyskany przychód – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, gdy należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą; 6) dokumentację wskazującą na ustalenia umowne, z powodu których płatnik wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego podatku – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2; 7) uzasadnienie wnioskodawcy, że spełnione są warunki będące przedmiotem oświadczeń, o których mowa w pkt 4 i 5. 4a. Przepisy ust. 4 pkt 4 i 5 stosuje się w przypadku, gdy z przepisów odrębnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika obowiązek badania spełnienia przesłanek, o których mowa w tych przepisach. 5. W sprawie zwrotu podatku organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 10. 6. Zwrot podatku, z zastrzeżeniem ust. 7, następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwrot podatku. Przepis art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio. Termin określony w pierwszym zdaniu biegnie na nowo od dnia wpływu zmienionego wniosku o zwrot podatku. 7. Jeżeli posiadane informacje wskazują na wysokie prawdopodobieństwo niezasadności zwrotu oraz wyczerpano możliwości uzyskania informacji przesądzających o zasadności zwrotu na podstawie przepisów prawa krajowego, wskutek czego weryfikacja zasadności zwrotu nie jest możliwa w terminie, o którym mowa w ust. 6, organ podatkowy może przedłużyć wskazany termin zwrotu podatku do czasu zakończenia weryfikacji wniosku o zwrot podatku w ramach kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego, w tym kontroli, o której mowa w ust. 9. 8. W celu weryfikacji zwrotu organ podatkowy niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o zwrot podejmuje działania polegające w szczególności na: 1) wystąpieniu z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych do właściwego organu innego państwa, w tym w zakresie spełniania przez podatnika warunków będących przedmiotem oświadczeń, o których mowa w ust. 4 odpowiednio w pkt 4 i 5; 2) weryfikacji zgodności danych wskazanych we wniosku oraz danych posiadanych przez organ podatkowy lub uzyskanych na wniosek, o którym mowa w pkt 1, z warunkami niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia lub stawki podatku, wynikającymi z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz na ustaleniu, czy podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju, w którym ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. 9. W przypadku gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, w szczególności gdy pomimo podjętych działań nie zostały wyjaśnione wątpliwości dotyczące spełniania przez podatnika warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia lub stawki podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, weryfikacja zasadności wniosku o zwrot podatku może obejmować również przeprowadzenie kontroli podatkowej na terytorium państwa miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. 10. Jeżeli wniosek o zwrot podatku nie budzi wątpliwości, organ podatkowy niezwłocznie dokonuje zwrotu kwoty wskazanej we wniosku bez wydania decyzji. Jeżeli zwrotu podatku w trybie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, dokonano nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, w zakresie takiego zwrotu podatku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe. 11. Wniosek o zwrot podatku składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. W ten sam sposób następuje uzupełnienie wniosku o zwrot podatku w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu dalszych faktów oraz przekazania uzupełniającej dokumentacji. 12. Jeżeli do wniosku o zwrot podatku nie dołączono dokumentacji, o której mowa w ust. 4, organ podatkowy wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie wniosku o zwrot podatku bez rozpatrzenia. W sprawie pozostawienia wniosku o zwrot bez rozpatrzenia wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. 13. Podatek niezwrócony przez organ podatkowy w terminie, o którym mowa w ust. 6, podlega oprocentowaniu w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej. 14. Zwrot podatku dokonywany jest na rachunek bankowy wnioskodawcy lub rachunek wnioskodawcy w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. W przypadku gdy zwrot podatku jest dokonywany na rachunek wnioskodawcy prowadzony poza terytorium kraju, zwracana kwota jest pomniejszana o koszty dokonania zwrotu. 15. Organem podatkowym właściwym w sprawach zwrotu podatku jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. 16. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–15, 17 i 18 stosuje się odpowiednio przepisy art. 130, art. 131, art. 135, art. 140, art. 141, art. 143 oraz działu IV rozdziałów 1, 3a, 5–16, 17–20, 22 i 23 Ordynacji podatkowej. 17. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania wniosku o zwrot podatku za pomocą środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tym wniosku, a także potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem. 18. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia postępowania w sprawach dotyczących zwrotu podatku, może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w tych sprawach w sposób odmienny niż określony w ust. 15, mając na względzie sprawne i efektywne wykonywanie zadań, o których mowa w niniejszym rozdziale. Rozdział 8: Zeznania podatkowe (art. 45-45c) i Rozdział 9: Zmiany w przepisach obowiązujących (art. 46-51) Projekt ustawy z dnia 24 marca 2022 r. oraz z dnia 12 kwietnia 2022 r. wywraca do góry nogami zasady stosowania oświadczenia PIT-2 i kwoty zmniejszającej zaliczkę na podatek dochodowy począwszy od przemeblowania podstaw prawnych. Zasady obniżania zaliczki na pdof opisane są w art. 32 ust. 3- 4 ustawy o pdof. Zasady te, oczywiście w zmienionym brzmieniu zostaną przeniesione do dodanego art. 31 b. W związku z tym, że zmienia się wysokość podatku w I progu podatkowym zmieni się także wysokość kwoty zmniejszającej w ujęciu rocznym. Nowa kwota zmniejszająca podatek wynosić będzie 3 600 zł (30 000z ł x 12% = 3 600 zł), a nie tak ja dotychczas 5100 zł). Tym samym 1/12 kwoty zmniejszającej będzie wynosić 300 zł. Art. 31b. 1. Płatnik, o którym mowa w art. 32 (zakład pracy), art. 34 ust. 3 (organ rentowy), art. 35 ust. 1 pkt 1–4 i 7–9 (wypłacający renty/emerytury zagraniczne, stypendia, areszty śledcze i zakłady karne, centrum integracji społecznej, spółdzielnie, oddziały Agencji Mienia Wojskowego, podmioty przyjmujące na praktykę/ staż absolwencki) oraz art. 41 ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1., czyli w tym także zleceniodawcy), pomniejsza zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, jeżeli podatnik złoży temu płatnikowi oświadczenie, według ustalonego wzoru, o stosowanie pomniejszenia. Oświadczeniem takim jest oczywiście PIT- 2. Zapewne będzie musiała zostać wprowadzona wersja nr 9 tego oświadczenia z uwagi na dalsze postanowienia tego przepisu. Projekt zakłada, że kwotę zmniejszająca zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych będzie można stosować do umów cywilnoprawnych (art. 31 b ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 13 pkt 8 projektu). PIT- 2 będzie także stosowany do Członków Rad Nadzorczych i kontraktów menadżerskich (art. 13 pkt 2 i 4-9 ustawy o pdof). Kwota zmniejszająca będzie mogła być stosowana jednocześnie przez trzech płatników podatku. Oświadczenie o stosowanie pomniejszenia podatnik może złożyć nie więcej niż trzem płatnikom. W oświadczeniu o stosowanie pomniejszenia podatnik wskazuje, że płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą: 1) 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, czyli kwoty 300 zł albo 2) 1/24 kwoty zmniejszającej podatek, czyli kwoty 150 zł albo 3) 1/36 kwoty zmniejszającej podatek, czyli kwoty 100 zł. Płatnik, o którym mowa w art. 33 (rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną), art. 34 ust. 2 (organ rentowy), art. 35 ust. 1 pkt 5 i 6 (spółdzielnie, oddziały Agencji Mienia Wojskowego) oraz art. 42e (organ egzekucyjny przejmujący zobowiązania) pomniejsza zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, chyba że podatnik złoży temu płatnikowi oświadczenie o pomniejszaniu o 1/24 lub o 1/36 kwoty zmniejszającej albo wniosek o rezygnację ze stosowania pomniejszenia. W przypadku uzyskiwania w danym miesiącu przychodów od więcej niż jednego płatnika, podatnik może złożyć oświadczenie o stosowanie pomniejszenia, jeżeli: 1) łączna kwota pomniejszenia stosowana przez wszystkich płatników w tym miesiącu nie przekracza kwoty stanowiącej 1/12 kwoty zmniejszającej podatek oraz 2) w roku podatkowym podatnik za pośrednictwem płatnika nie skorzystał w pełnej wysokości z pomniejszenia kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej (12 %) w tym również gdy złożył wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, o którym mowa w art. 31c. Podatnik w każdym momencie roku podatkowego może zrezygnować ze stosowania pomniejszenia zaliczki na pdof o 1/12 lub jej wielokrotności. W tym celu składa oświadczenie, które nie ma ustalonego wzoru. Podatnik jest obowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki. Wycofanie lub zmiana złożonego uprzednio oświadczenia lub wniosku, następuje w drodze odrębnego wniosku sporządzonego na piśmie. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie lub wniosek mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik uwzględnia to oświadczenie lub ten wniosek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał, a w przypadku płatnika, o którym mowa w art. 34 – po drugim miesiącu, w którym je otrzymał- organ rentowy (art. 31 a ust. 3-5 projektu ustawy o pdof). Jednocześnie zostanie uchylony art. 34 ust. 2 a ustawy o pdof. Co ważne projekt ustawy o pdof zakłada, że po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki od przychodu z tego stosunku prawnego pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 (rezygnacja z ulgi dla młodych lub kosztów uzyskania przychodu) i 10 (rezygnacja z kosztów uzyskania przychodów od przychodów z art. 22 ust. 9 pkt 1-3). (art. 31 a ust. 7 projektu ustawy o pdof). Tym samym zostaną zakończone dyskusje w orzecznictwie i doktrynie czy po ustaniu zatrudnienia, jeśli pracodawca wypłaca wynagrodzenie i jego składniki powinien zastosować PIT-2 i kup. Zmiany te na podstawie projektu z dnia 13 kwietnia 2022 r. miałyby zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2023 r. Bądź na bieżąco z planowanymi zmianami od 1 lipca 2022 r. i 1 stycznia 2023 r. i zapisz się na szkolenie. ZAPISZ SIĘ Pozdrawiam, Karolina Niedzielska Ten tekst przeczytasz w 50 minut podatki / Shutterstock Uchwalona w czerwcu korekta Polskiego Ładu postawiła płatników nie tylko przed koniecznością odbycia kolejnych w tym roku szkoleń, by przebrnąć przez uchwalane na ostatnią chwilę przepisy podatkowe. Wymaga też od nich podjęcia po raz kolejny trudu edukacyjnego, by wyjaśnić zatrudnionym osobom, dlaczego niektórzy z nich dostaną w lipcu i w sierpniu na rękę niższe wynagrodzenie netto. Nowości wprowadziła ustawa z 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1265; dalej: ustawa nowelizująca). Część z nich weszła w życie na bieżąco, część z mocą wsteczną od 1 stycznia 2022 r., niektóre zaczną obowiązywać dopiero od 1 stycznia 2023 r. Bez ulgi dla klasy średniej Zwrot podatku w 2023 r. Bez rolowania… …ale nadal z obliczaniem według stanu na 31 grudnia 2021 r. Zaliczki za czerwiec i od lipca Płaca minimalna bez PIT PIT-2 w 2022 r. Oświadczenie samotnych rodziców… …i małżonków Zwolnienie płatnika z poboru zaliczek w 2022 r. Inne oświadczenia i wnioski pracownicze Po ustaniu zatrudnienia w 2022 r. Małe zlecenia Zmiany w ulgach PIT zero Zwolnienie z PIT a kwota wolna Zwolnienie ze składek a zwolnienie z PIT 50-proc. koszty przy zwolnieniu z PIT Młodzi do 26. roku życia Seniorzy aktywni zawodowo Rodzice co najmniej czworga dzieci Dochody pełnoletniego dziecka Dzieci z rentą rodzinną Składki związkowe Wynagrodzenie dla płatników Odpowiedzialność płatnika w 2022 r. Składka zdrowotna od prokurentów Zwolnienie do 6000 zł Składka 0 zł Pracownicy Warto postawić na informowanie i audyt Mundurowi Zleceniobiorcy Emeryci Kilka źródeł dochodów Kto ile straci PIT-2 nawet dla trzech płatników Inne oświadczenia i wnioski Zwolnienie płatnika z poboru zaliczek w 2023 r. Oświadczenie o zwolnieniach z PIT Po ustaniu zatrudnienia w 2023 r. Składki ZUS kosztem Odpowiedzialność płatnika w 2023 r. Deklaracje rozliczeniowe do ZUS rozwiń > Dotyczą one nie tylko tak oczywistych aspektów wyliczania zaliczki na PIT, jak obniżka stawki podatkowej z 17 proc. do 12 proc., czy idąca w ślad za tym zmiana kwoty zmniejszającej podatek. Przede wszystkim zostały uchylone przepisy o uldze dla klasy średniej oraz mechanizm tzw. rolowania zaliczek, który powodował przejściowe zamrożenie miesięcznego podatku na poziomie z 2021 r. Likwidacja obu tych rozwiązań sprawia, że u niektórych osób zaliczki na PIT teraz wzrosną. Nie wszyscy zatrudnieni to odczują, ale niewątpliwie ciężar tłumaczenia niektórym pracownikom i zleceniobiorcom, dlaczego dostaną na rękę mniej, niż się spodziewali, znów spadnie na płatników. Zapewne, jak na początku tego roku, będzie wiele pytań i pretensji. Znów księgowe i kadrowe będą musiały uzbroić się w cierpliwość i opanować emocje. Warto też zachęcać zatrudnionych do składania oświadczeń uprawniających płatnika do zmniejszenia wysokości zaliczki. Przede wszystkim dotyczy to samotnych rodziców, którym przywrócono teraz podatkową preferencję uchyloną z końcem 2021 r. Mogą oni już od 1 lipca 2022 r. złożyć płatnikowi oświadczenie o zamiarze wspólnego rozliczenia się z dzieckiem. Takiego prawa nie mają zleceniobiorcy, ale oni mogą za to złożyć płatnikowi wniosek o niepobieranie zaliczki na PIT, jeżeli tylko przewidują, że ich roczne dochody nie przekroczą 30 000 zł. To nowe uprawnienie (obowiązujące od 1 stycznia br.) nie przysługuje na razie pracownikom, lecz za pół roku i to się zmieni. Od 1 stycznia 2023 r. wejdzie w życie tak dużo zmian w zakresie składania płatnikom oświadczeń i wniosków, że już teraz warto się do tej zmiany przygotować. W tabelarycznych zestawieniach pokazujemy dziś: - które zmiany weszły już w życie, a które dopiero czekają płatników, - dla kogo i w jakim zakresie zmieni się wysokość zaliczki na PIT, a w rezultacie kwota wynagrodzenia netto, - jakie oświadczenia i wnioski mogą już dziś składać pracownicy i zleceniobiorcy, a jakie będą mogli składać, począwszy od 1 stycznia 2023 r. Marnym pocieszeniem - przy takiej zmienności prawa - może być dla płatników podwyżka od lipca br. wynagrodzenia za prawidłowe naliczanie i odprowadzanie zaliczek na PIT, a od 2023 r. dodatkowy przepis ograniczający odpowiedzialność płatnika, gdy do błędu przyczynił się sam podatnik.©℗ Zmiany w wyliczaniu zaliczek na PIT od 1 lipca Od lipca 2022 r. została obniżona najniższa stawka skali podatkowej z 17 proc. do 12 proc. Zmalała kwota zmniejszająca podatek z 5100 zł rocznie (425 zł miesięcznie) do 3600 zł rocznie (300 zł miesięcznie), co jest konsekwencją obniżenia dolnej stawki skali podatkowej (30 tys. zł × 12 proc. : 12 miesięcy). tabela 1 Miesięczna kwota zmniejszająca podatek (300 zł) przysługuje za każdy miesiąc, niezależnie od wysokości dochodu. Tabela 1. Skala PIT w 2022 r., stosowana przez płatników od 1 lipca 2022 r. ©℗ Podstawa obliczenia podatku Podatek wynosi Ponad do 120 000 zł 12 proc. minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł 120 000 zł 10 800 zł + 32 proc. nadwyżki ponad 120 000 zł Bez ulgi dla klasy średniej Od 1 lipca 2022 r. płatnicy nie naliczają ulgi dla klasy średniej przy obliczaniu zaliczek na PIT od dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatnika od 1 lipca 2022 r. Wynika to z dwóch przepisów ustawy nowelizującej: art. 23 ust. 4, zgodnie z którym przy obliczaniu zaliczki od dochodów uzyskanych w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. nie pomniejsza się dochodu o kwotę ulgi dla pracowników, o której mowa w art. 32 ust. 2a oraz art. 44 ust. 3aa ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2021 r. poz. 1128; z 2022 r. poz. 1301; dalej: ustawa o PIT) w dotychczasowym brzmieniu; art. 18 ust. 3, zgodnie z którym art. 32 ust. 2a i 2b, art. 44 ust. 3aa ustawy o PIT w dotychczasowym brzmieniu nie stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 lipca 2022 r. Natomiast przepisy o uldze dla klasy średniej zostały w całości uchylone z mocą wsteczną, ponieważ nie stosuje się ich do dochodów (przychodów) uzyskanych już od 1 stycznia 2022 r. W efekcie podatnicy nie będą odliczać tej ulgi w zeznaniu rocznym za 2022 r. Wynika to z art. 18 ust. 2 ustawy nowelizującej, który mówi, że art. 26 ust. 1 pkt 2aa i ust. 4a-4c ustawy o PIT w dotychczasowym brzmieniu nie stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. O tym trzeba pamiętać przy pobieraniu zaliczek na PIT / Dziennik Gazeta Prawna - wydanie cyfrowe Zwrot podatku w 2023 r. Podatnicy, którzy na skutek likwidacji ulgi dla klasy średniej zapłacą wyższy PIT za cały 2022 r., niż wyniósłby podatek (tzw. hipotetyczny), gdyby ulga ta nadal obowiązywała, dostaną po zakończeniu roku z urzędu skarbowego zwrot różnicy. Zwrot ten wyliczy sam urząd, więc ani podatnicy, ani płatnicy nie muszą sobie zaprzątać tym głowy. Samo to rozwiązanie jest incydentalne, zostanie zastosowane tylko w rozliczeniu za 2022 r. i będzie dotyczyć wąskiej grupy podatników - tych, którzy skorzystaliby z ulgi dla klasy średniej, gdyby nie zmiany wprowadzone 1 lipca 2022 r. Bez rolowania… Od 1 lipca 2022 r. płatnicy nie stosują - do dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatnika od 1 lipca 2022 r. - mechanizmu podwójnego liczenia zaliczek (tj. według zasad z 31 grudnia 2021 r. i według zasad aktualnych) ani ich rolowania. Mechanizm ten został wprowadzony najpierw rozporządzeniem ministra finansów z 7 stycznia 2022 r. w sprawie przedłużenia terminów poboru i przekazania przez niektórych płatników zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ( poz. 28). Następnie został przeniesiony do ustawy o PIT ustawą z 24 lutego 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin ( poz. 558). Był to art. 53a ustawy o PIT, który od 1 lipca br. został uchylony. Przypomnijmy, że dotyczył on pracowników i zleceniobiorców oraz emerytów i rencistów, a był stosowany do dochodów do 12 800 zł brutto. Dzięki niemu zaliczki na PIT były zamrożone na poziomie zaliczek z 2021 r. Rolowanie zaliczek polegało na tym, że jeżeli zaliczka na PIT obliczona według zasad obowiązujących w 2021 r. była niższa niż obliczona według zasad z 2022 r., to płatnik pobierał i odprowadzał do urzędu skarbowego niższą zaliczkę. Różnicę miał potrącić w kolejnych miesiącach - tych, w których podatnik zyskiwałby na Polskim Ładzie, czyli na zmianach wprowadzonych od 1 stycznia 2022 r. Powstaje teraz pytanie, co z tą niepobraną różnicą? Czy trzeba ją będzie potrącić w drugiej połowie 2022 r. mimo zlikwidowanego mechanizmu rolowania? Odpowiedź brzmi: nie. Płatnicy nie tylko nie stosują rolowania nadwyżek, ale dodatkowo zostali zwolnieni z obowiązku rozliczenia ich w kolejnych zaliczkach - za te miesiące, w których podatnicy zyskiwaliby na Polskim Ładzie. Nie można natomiast wykluczyć - ale to jest już całkiem inna kwestia - że w rozliczeniu rocznym podatnik będzie musiał dopłacić podatek, jeżeli okazałoby się, że PIT należny, obliczony od całości dochodów podatnika za 2022 r. (według zasad obowiązujących w tym roku zgodnie z ustawą nowelizującą), byłby wyższy niż wpłacone (pobrane przez płatnika) zaliczki w trakcie tego roku. …ale nadal z obliczaniem według stanu na 31 grudnia 2021 r. Mimo zlikwidowanego wymogu podwójnego liczenia zaliczek na PIT płatnicy nadal muszą obliczać je według stanu na 31 grudnia 2021 r., by sprawdzić, czy składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona przez płatnika zgodnie z art. 79 i art. 81 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( z 2021 r. poz. 1285; z 2022 r. poz. 1352; dalej: ustawa zdrowotna) nie jest wyższa od zaliczki na PIT obliczonej zgodnie z przepisami obowiązującymi na 31 grudnia 2021 r. Od 1 stycznia 2022 r. bowiem składka zdrowotna nie jest pomniejszana do kwoty faktycznej zaliczki na PIT za dany miesiąc, tylko do kwoty odpowiadającej zaliczce na podatek obliczonej zgodnie z przepisami obowiązującymi 31 grudnia 2021 r. Wynika to art. 83 ust. 1 i 2b ustawy zdrowotnej. Przepisy te nie zostały zmienione ustawą nowelizującą, na co zwróciliśmy uwagę w artykule „Zaliczki na PIT wciąż liczone dwa razy” (DGP nr 122/2022). Oznacza to, że nadal trzeba podwójnie obliczać zaliczki na PIT, przy czym nie chodzi tu o zlikwidowany już mechanizm rolowania zaliczek, a tylko o weryfikację, czy potrącana składka zdrowotna nie jest zbyt wysoka (nie przekracza wysokości zaliczki na PIT obliczonej według przepisów obowiązujących 31 grudnia 2021 r.). Wymóg takiej weryfikacji dotyczy wszystkich płatników, o których mowa w art. 85 ust. 1-13 ustawy zdrowotnej, a więc pracodawców, zleceniodawców, podmiotów wypłacających rozmaite świadczenia, zasiłki, uposażenia. W praktyce konieczność obniżenia składki do wysokości zaliczki na PIT dotyczy pracowników o niskich dochodach, którzy pracują np. w niepełnym wymiarze czasu pracy (na część etatu) albo nie przepracowali całego miesiąca. Przypomnijmy, że zaliczkę na PIT pracodawca oblicza od wszystkich wypłat (świadczeń) wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika w danym miesiącu kalendarzowym. Przy czym - jak wyjaśnił Oddział ZUS w Lublinie w interpretacji z 2 lutego 2021 r. (sygn. WPI/200000/43/56/2021) ‒ „w przypadku uzyskania przez pracownika w danym miesiącu przychodów ze stosunku pracy (wynagrodzenie) oraz z tytułu pobierania zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego, tj. z dwóch różnych źródeł, obniżenie składki do wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych odnosi się do wysokości zaliczki obliczonej od wynagrodzenia za pracę, a nie do wysokości zaliczki obliczonej od obu przychodów. Do powyższego odniósł się Sąd Najwyższy w wyżej cytowanej uchwale (z 2 lutego 2016 r., sygn. akt III UZP 18/15 ‒ red.), stwierdzając, że «w sytuacji, gdy jeden z przychodów nie stanowi podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne (co jest równoznaczne z zerową wysokością tej składki), będąc jednocześnie dochodem, od którego pobiera się zaliczkę na podatek dochodowy (tak jak zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego - art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej w związku z art. 18 ust. 2 ustawy systemowej i art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega obniżeniu do wysokości zaliczki na podatek dochodowy jedynie w tej części, którą oblicza się od przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki» (…)”. Zaliczki za czerwiec i od lipca Od 1 lipca br. płatnicy przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy do dochodów uzyskanych przez podatnika w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. stosują: zamiast stawki 17 proc. stawkę 12 proc. (art. 23 ust. 1 ustawy nowelizującej), niższą kwotę pomniejszającą podatek, tj. 300 zł miesięcznie (zamiast jak dotychczas 425 zł), co jest konsekwencją zmiany tej kwoty w wymiarze rocznym w skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT (art. 32 ust. 3 ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu). Nowa skala podatkowa, ze stawkami 12 proc. i 32 proc. oraz niższą kwotą zmniejszającą podatek, ma zastosowanie do dochodów za cały 2022 r., ale płatnicy stosują ją przy obliczaniu zaliczek na PIT od wynagrodzeń wypłacanych od 1 lipca 2022 r. Płatnik stosuje stawkę 12 proc. do tej części dochodów zatrudnionego, która nie przekracza w skali roku kwoty 120 000 zł. Dochody uzyskane to - zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT - dochody otrzymane przez podatnika (wypłacone mu) lub postawione do jego dyspozycji. Nie ma natomiast znaczenia, za jaki okres (za które miesiące) podatnik je otrzymuje. Nadal jednak próg skali podatkowej wynosi 120 000 zł, a kwota dochodu wolnego od PIT - 30 000 zł. Od 1 lipca br., jak już wspomnieliśmy, zostały uchylone przepisy o uldze dla klasy średniej, więc płatnicy już jej nie obliczają. Jeżeli w lipcu 2022 r. płatnik pobrał już zaliczkę na PIT według przepisów w brzmieniu z 30 czerwca 2022 r., ale nie przekazał jej jeszcze na rachunek urzędu skarbowego, to powinien ponownie ją przeliczyć i niezwłocznie zwrócić podatnikowi tę część pobranej zaliczki, która przekracza zaliczkę obliczoną na podstawie znowelizowanych przepisów. Wymaga tego art. 21 ustawy nowelizującej. W przypadku niektórych osób zatrudnionych płatnik będzie musiał pobrać od lipca wyższą zaliczkę na PIT. Jest to konsekwencją likwidacji ulgi dla klasy średniej i mechanizmu rolowania zaliczek (więcej piszemy w tekście „Komu trzeba pobrać od lipca więcej na PIT” na s. B7). Wprowadzone od 1 lipca br. zmiany nie wpływają natomiast na wysokość zaliczek obliczonych i pobranych przez płatnika od dochodów wypłaconych podatnikowi lub postawionych do jego dyspozycji w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca 2022 r. Płatnicy nie korygują więc z tego powodu pobranych uprzednio zaliczek. Płaca minimalna bez PIT Ze względu na podwyższoną od 1 stycznia 2022 r. kwotę dochodu wolną od opodatkowania osoby z wynagrodzeniem minimalnym nie płacą w 2022 r. PIT. Kwotę wolną odnosi się bowiem do podstawy opodatkowania, a nie do przychodu brutto. Brak PIT wynika zatem z wyliczeń jak poniżej. Płaca minimalna w 2022 r.: 3010 zł × 12 miesięcy = 36 120 zł Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracownika: 13,71 proc. × 36 120 zł = 4952,05 zł Przychód pomniejszony o składki: 36 120 zł − 4952,05 zł = 31 167,95 zł Odliczenie kosztów uzyskania przychodu (najniższych, przysługujących pracownikowi niedojeżdżającemu do pracy z innej miejscowości): 31 167,95 zł − 3000 zł = 28 167,95 zł Podstawa opodatkowania (28 167,95 zł) mieści się w rocznej kwocie wolnej od opodatkowania (30 000 zł). PIT-2 w 2022 r. Przypomnijmy, że płatnik pomniejsza zaliczkę na PIT o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (od 1 lipca 2022 r. o 300 zł miesięcznie), jeżeli pracownik złożył mu oświadczenie PIT-2. Obecnie nadal jeszcze mogą je składać wyłącznie pracownicy (zmieni się to od 2023 r. - piszemy o tym w tekście „Co się zmieni od 1 stycznia 2023 r.” na s. B9). ramka 1 Obecnie osoba zatrudniona na kilku etatach może złożyć PIT-2 tylko u jednego pracodawcy (to również zmieni się od 2023 r.). Ramka 1 Oświadczenia i wnioski składane przez pracowników oraz inne osoby zatrudnione (np. zleceniobiorców) w 2022 r.: • oświadczenie PIT-2 pracownika upoważniające pracodawcę do stosowania kwoty zmniejszającej podatek PIT-2 (art. 32 ust. 3 ustawy o PIT), • oświadczenie pracownika o zamiarze wspólnego rozliczenia się z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko (art. 32 ust. 1a ustawy o PIT oraz art. 23 ust. 2 ustawy nowelizującej), • oświadczenie o spełnianiu warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154 ustawy o PIT (art. 32 ust. 1g ustawy o PIT oraz art. 41 ust. 11a), • wniosek o pobór zaliczek na PIT bez stosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, czyli ulgi dla młodych (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT), • wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT (art. 41 ust. 1c ustawy o PIT), • wniosek o pobór zaliczek bez stosowania pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT), • oświadczenie o spełnieniu warunku uprawniającego do podwyższonych pracowniczych kosztów uzyskania przychodu, czyli w kwocie 300 zł miesięcznie (art. 32 ust. 5 ustawy o PIT), • oświadczenie o rezygnacji z 50-proc. kosztów uzyskania przychodów (art. 32 ust. 7 oraz art. 41 ust. 11 ustawy o PIT).©℗ Raz złożony PIT-2 zachowuje ważność w kolejnych latach podatkowych - aż do jego odwołania lub wycofania przez pracownika. Również po wejściu w życie ustawy nowelizującej pracownicy nie muszą ponownie składać oświadczenia PIT-2, jeżeli nie uległ zmianie stan faktyczny. Pracodawcy powinni natomiast zachęcać osoby, które jeszcze tego nie zrobiły, a mają takie prawo, aby nie zwlekały ze złożeniem takiego oświadczenia - choćby w celu złagodzenia skutków tegorocznych zmian podatkowych. PIT-2 składa się najczęściej zaraz po podjęciu pracy u danego pracodawcy (przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym), ale wspomniana nowelizacja z 24 lutego 2022 r. wprowadziła możliwość złożenia tego oświadczenia także w trakcie roku podatkowego. Po otrzymaniu PIT-2 płatnik odlicza kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał PIT-2 (art. 32 ust. 3aa ustawy o PIT). Również od 2023 r. pracownicy nie będą musieli ponownie składać PIT-2, ale będą mogli dokonać w nim zmian, by skorzystać na wchodzących wtedy w życie nowościach dotyczących tego oświadczenia. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy o PIT zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (obecnie 300 zł), jeżeli pracownik złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że: 1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika albo otrzymuje emeryturę lub rentę za pośrednictwem płatnika i złożył wniosek o niepomniejszanie ich o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (czyli wniosek, o którym mowa w art. 34 ust. 2a ustawy o PIT), 2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną; 3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy o PIT; 4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; 5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia. Oświadczenie samotnych rodziców… Ustawa nowelizacyjna przywróciła możliwość wspólnego rozliczenia z dzieckiem dla rodziców samotnie wychowujących dzieci (choć nieco je zmodyfikowano - piszemy o tym dalej). Dzięki temu osoby samotnie wychowujące dzieci, podobnie jak małżonkowie, mogą korzystać za 2022 r. z podwójnej kwoty wolnej, czyli 60 000 zł, ponieważ podatek jest liczony w podwójnej wysokości od połowy dochodów samotnego rodzica. Wspólne rozliczenie jest możliwe dla dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., ale samotni rodzice mogą już od 1 lipca 2022 r. złożyć płatnikowi oświadczenie o zamiarze wspólnego rozliczenia się z dzieckiem. Jeżeli samotny rodzic złoży pracodawcy takie oświadczenie, a jego przewidywane za bieżący rok dochody: nie przekroczą 120 000 zł - w takiej sytuacji zaliczki za wszystkie miesiące roku wynoszą 12 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu i pracodawca pomniejsza je dodatkowo (czyli dwukrotnie) za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (300 zł); przekroczą 120 000 zł - w takiej sytuacji zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 12 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu, a pracodawca stosuje pojedynczą kwotę zmniejszającą podatek (300 zł). Pracodawca nie stosuje automatycznie podwójnej kwoty zmniejszającej podatek. W tym celu pracownik musi złożyć oświadczenie, że za dany rok podatkowy zamierza rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Wynika to z art. 23 ust. 2 ustawy nowelizującej. Zgodnie z tym przepisem u osób samotnie wychowujących dzieci stosuje się - dla dochodów uzyskanych w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. - te same zasady obliczania zaliczki co u osób, które zamierzają opodatkować się łącznie z małżonkiem. Ilekroć zatem w art. 32 ust. 1a ustawy o PIT (w obecnym, niezmienionym brzmieniu) mowa jest o: opodatkowaniu dochodów łącznie z małżonkiem - należy przez to rozumieć opodatkowanie dochodów na zasadach określonych dla małżonków albo osób samotnie wychowujących dzieci; małżonku - należy przez to rozumieć małżonka lub dziecko. Zgodnie z art. 32 ust. 1b ustawy o PIT (w obecnym, niezmienionym brzmieniu) płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie wymienione w ust. 1a, pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 1a pkt 1 i 2, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie. Nie ma urzędowego druku, na którym zawiadamia się pracodawcę o zamiarze skorzystania z preferencji przysługującej samotnym rodzicom. Jeżeli podatnik straci w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. możliwość opodatkowania dochodów na zasadach określonych dla osób samotnie wychowujących dzieci, to musi o tym poinformować płatnika (art. 23 ust. 3 ustawy nowelizującej). W takiej sytuacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, płatnik pobiera zaliczki według zasad określonych w art. 32 ust. 1. Z preferencyjnego opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci może skorzystać rodzic wychowujący dziecko (bez względu na wiek), które otrzymywało zasiłek pielęgnacyjny, dodatek pielęgnacyjny lub rentę socjalną. W przypadku dzieci małoletnich nie obowiązuje limit dochodu dziecka uprawniający do skorzystania z tej preferencji. Natomiast uczące się pełnoletnie dziecko, do ukończenia 25. roku życia, nie może uzyskać w 2022 r. dochodów w łącznej wysokości przekraczającej 16 061,28 zł (12-krotność renty socjalnej określonej w ustawie z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej; z 2022 r. poz. 240). Pod uwagę brane są tu dochody pełnoletnich uczących się dzieci: opodatkowane według skali podatkowej, z wyjątkiem renty rodzinnej (dziecko, podobnie jak samotny rodzic, nie może mieć dochodów opodatkowanych według liniowej stawki 19 proc. PIT), opodatkowane 19-proc. podatkiem dochodowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, udziałów (akcji) lub pochodnych instrumentów finansowych. Przychody pełnoletniego dziecka zwolnione w ramach ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT) są również uwzględniane w limicie uprawniającym samotnego rodzica do skorzystania z tej preferencji. Z preferencji dla samotnych rodziców nie korzystają osoby, które wychowują wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom (rozwiedzionym, żyjącym w separacji lub w rozłączeniu) zostało ustalone świadczenie wychowawcze 500 plus w wysokości połowy kwoty dla każdego rodzica (zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci; z 2019 r. poz. 2407; z 2021 r. poz. 2270). Jeżeli rodzic ma kilkoro dzieci, w tym jedno np. objęte opieką naprzemienną ze współdzieleniem 500 plus, to całkowicie traci prawo do preferencyjnego rozliczenia jako samotny rodzic. …i małżonków Nadal pracownik może złożyć oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem, a jego przewidywane za bieżący rok dochody: nie przekroczą 120 000 zł, a małżonek nie uzyskuje żadnych dochodów - w takiej sytuacji zaliczki za wszystkie miesiące roku wynoszą 12 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu i pracodawca pomniejsza je dodatkowo (czyli dwukrotnie) za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (300 zł); przekroczą 120 000 zł, a małżonek nie uzyskuje żadnych dochodów lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali podatkowej - w takiej sytuacji zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 12 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu, a pracodawca stosuje pojedynczą kwotę zmniejszającą podatek (300 zł). Prawo do złożenia oświadczenia wynika z art. 32 ust. 1a ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu. Po otrzymaniu takiego oświadczenia płatnik pobiera zaliczki według ww. zasad, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie. Nie ma urzędowego druku, na którym zawiadamia się pracodawcę o zamiarze wspólnego rozliczenia się z małżonkiem. Jeżeli podatnik straci w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. możliwość opodatkowania dochodów na zasadach określonych dla małżonków, to musi o tym poinformować płatnika (art. 23 ust. 3 ustawy nowelizującej). W takiej sytuacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, płatnik pobiera zaliczki według zasad określonych w art. 32 ust. 1. Zwolnienie płatnika z poboru zaliczek w 2022 r. Od 1 stycznia 2022 r. niektórzy podatnicy (nie dotyczy to pracowników) mogą złożyć płatnikowi wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT (obecny art. 41 ust. 1c ustawy o PIT). Może to zrobić osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: jej roczne dochody nie przekroczą 30 000 zł, płatnik potrąca jej zaliczki na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, a więc od przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (np. od umów zlecenia, umowy o dzieło, wynagrodzenia menedżera), nie osiąga innych dochodów, poza dochodami uzyskiwanymi od tego płatnika (którego upoważnia do niepobierania zaliczek), od których zaliczki na PIT są obliczane z uwzględnieniem pomniejszenia o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3 (zaliczki od dochodów z działalności gospodarczej). Wniosek o niepobieranie zaliczek składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. Jak już wspomnieliśmy, obecnie takiego wniosku nie mogą złożyć pracownicy (będą mogli go składać dopiero od 2023 r. - piszemy o tym dalej). Dotyczy to także pracowników, którzy korzystają ze zwolnień na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152-154 ustawy o PIT (zwolnienie podatkowe w ramach ulgi dla młodych, ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4 plus oraz ulgi dla aktywnych zawodowo seniorów). Nie zmieniła się zasada, że płatnicy nie muszą pobierać zaliczek na PIT od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8 ustawy o PIT, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej (art. 41 ust. 2 ustawy o PIT). Chodzi o przychody z: usług wykonywanych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, lecz nie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a także z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, czyli z wyjątkiem umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, które są zawsze traktowane jako działalność wykonywana osobiście, choćby podatnik zawierał je w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT); działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych (art. 13 pkt 2 ustawy o PIT). Inne oświadczenia i wnioski pracownicze Nadal obowiązują przepisy pozwalające pracownikowi złożyć: 1) oświadczenie o spełnianiu warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154 ustawy o PIT (art. 32 ust. 1g oraz art. 41 ust. 11a ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu); ▶ W takiej sytuacji płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie. Nie ma urzędowego wzoru takiego oświadczenia. Podatnik może je sam zredagować. Ważne jest natomiast, aby w oświadczeniu tym znalazła się klauzula o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT (ulga na powrót), podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. 2) wniosek o pobór zaliczek bez stosowania zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, czyli ulgi dla młodych (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu); ▶ W takiej sytuacji płatnik pobiera zaliczki bez stosowania tego zwolnienia najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Wniosek ten składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. 3) wniosek o pobór zaliczek bez stosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu); ▶ W takiej sytuacji płatnik pobiera zaliczki bez stosowania tych kosztów najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Wniosek ten składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. 4) oświadczenie pracownika o spełnieniu warunku uprawniającego go do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, czyli w kwocie 300 zł miesięcznie (art. 32 ust. 5 ustawy o PIT); ▶ Oświadczenie to może złożyć pracownik, którego miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik ten nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. Po otrzymaniu tego oświadczenia pracodawca stosuje przy obliczaniu zaliczki na PIT koszty uzyskania przychodów w wysokości 300 zł. Oświadczenia tego nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie (art. 32 ust. 3a w zw. z art. 32 ust. 5 ustawy o PIT). Pracownik powinien wycofać złożone oświadczenie, jeżeli przestał spełniać warunki uprawniające do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, czyli jeżeli: - przeprowadził się i przestał dojeżdżać do pracy, czyli gdy miejsce jest stałego lub czasowego zamieszkania jest już położone w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy lub - uzyskuje dodatek za rozłąkę. W takiej sytuacji pracodawca przestaje stosować podwyższone koszty uzyskania przychodu (art. 32 ust. 4 w zw. z art. 32 ust. 5 ustawy o PIT). 5) oświadczenie o rezygnacji z 50-proc. kosztów uzyskania przychodów (art. 32 ust. 7 w obecnym niezmienionym brzmieniu oraz art. 41 ust. 11 ustawy o PIT). ▶ W takiej sytuacji płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT. Zakład pracy nie stosuje 50-proc. kosztów od miesiąca, w którym otrzymał oświadczenie pracownika o rezygnacji z ich stosowania, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie miał możliwości pobrania zaliczki bez zastosowania tych kosztów (art. 32 ust. 7 ustawy o PIT w obecnym niezmienionym brzmieniu). Oświadczenie to składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego. Po ustaniu zatrudnienia w 2022 r. W interpretacji indywidualnej z 18 maja 2022 r. (nr dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „Wszystkie oświadczenia, o których mowa we wniosku (o interpretację - red.) są ważne tylko w czasie trwania zatrudnienia. Z chwilą ustania umowy o pracę czy umowy cywilno-prawnej automatycznie tracą one ważność. Tym samym w przedmiotowej sprawie przekazując wypłaty po dniu rozwiązania umowy o pracę (i ustania stosunku pracy) lub rozwiązania umowy cywilnoprawnej, pobierając zaliczkę na podatek dochodowy, nie są państwo [płatnik - red.] zobowiązani uwzględniać oświadczeń złożonych przez pracownika/zleceniobiorcę w trakcie trwania umowy o pracę /umowy zlecenia”. Zmiany w tym zakresie nastąpią od 1 stycznia 2023 r. - piszemy o tym dalej. Małe zlecenia Z 17 proc. do 12 proc. została obniżona stawka zryczałtowanego podatku dochodowego od tzw. małych umów zlecenia, czyli z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9 ustawy o PIT, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł (art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT). Zmiana ta ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 lipca 2022 r. Chodzi o: przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych (art. 13 pkt 2 ustawy o PIT); przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 (art. 13 pkt 5 ustawy o PIT); przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 ustawy o PIT, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 6 ustawy o PIT); przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy o PIT); przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych (art. 13 pkt 7a ustawy o PIT); przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością, c) przedsiębiorstwa w spadku ‒ z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT); przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 (art. 13 pkt 9 ustawy o PIT). Ramka 2 Ogólne reguły stosowania zwolnień z PIT 1. Żadne ze zwolnień wymienionych art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152-154 ustawy o PIT nie obejmuje przychodów: - z praw autorskich (z wyjątkiem uzyskanych w ramach umowy o pracę), - z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, z wyjątkiem zasiłku macierzyńskiego (czyli nie obejmuje np. zasiłków chorobowych), - podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o PIT, - zwolnionych od podatku dochodowego (innych niż zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152-154 ustawy o PIT, czyli np. diet i innych świadczeń z tytułu podróży służbowej, zapomóg otrzymanych w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych lub długotrwałej choroby wypłaconej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych), - od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia. 2. Suma przychodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152-154 ustawy o PIT nie może przekroczyć w 2022 r. kwoty 85 528 zł (art. 21 ust. 44 ustawy o PIT). Limit ten jest łączny dla wszystkich tych zwolnień. Jeżeli więc np. pracujący senior jest zarazem opiekunem prawnym czworga dzieci, to nie ma prawa do dwóch limitów zwolnienia (2 x 85 528 zł), tylko do jednego. 3. W przypadku ulgi dla młodych podatnik nie musi składać wniosku o stosowanie tego zwolnienia, chyba że otrzymuje zasiłek macierzyński, który wypłaca organ rentowy. W tym wypadku dla zastosowania zwolnienia przez organ rentowy podatnik musi złożyć wniosek o obliczanie zaliczek z uwzględnieniem ulgi dla młodych. Wynika to z nowego art. 34 ust. 4b ustawy o PIT, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 lipca 2022 r. (art. 18 ust. 4 ustawy nowelizującej). Podatnik może natomiast złożyć płatnikowi wniosek o pobór zaliczek bez stosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, czyli ulgi dla młodych (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu). 4. W przypadku zwolnień na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152-154 ustawy o PIT warunkiem zastosowania przez płatnika któregokolwiek z tych zwolnień jest złożenie przez podatnika oświadczenia o spełnianiu warunków do korzystania z tych preferencji (art. 32 ust. 1g ustawy o PIT oraz art. 41 ust. 11a ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu). ©℗ Zmiany w ulgach PIT zero Od lipca br. zwolnienie z PIT w ramach ulgi dla młodych, ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4 plus oraz ulgi dla aktywnych zawodowo seniorów obejmuje również przychody z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z 2021 r. poz. 1133; z 2022 r. poz. 1265). Zwolnienie to ma zastosowanie już w odniesieniu do przychodów z tego tytułu uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. W rezultacie dla osób młodych zwolnienie to - do wysokości nieprzekraczającej 85 528 zł rocznie - dotyczy w 2022 r. następujących przychodów otrzymanych do ukończenia 26. roku życia: ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, z odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w ustawie z 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich ( z 2018 r. poz. 1244), z odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe ( z 2021 r. poz. 1082; z 2022 r. poz. 1383), z zasiłku macierzyńskiego. Natomiast dla pozostałych osób objętych ulgą PIT zero (rodzice co najmniej czworga dzieci, aktywni zawodowo seniorzy, osoby przenoszące na terytorium RP miejsce swojego zamieszkania) zwolnienie - do wysokości nieprzekraczającej 85 528 zł rocznie - dotyczy w 2022 r. następujących przychodów: ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których ma zastosowanie skala podatkowa ze stawkami 12 proc. i 32 proc., lub jednolita stawka podatku 5 proc. (od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej) albo 19-proc. stawka dla przedsiębiorców liniowych, lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, z zasiłku macierzyńskiego. Zwolnienie z PIT a kwota wolna Do zwolnienia dla przychodów do wysokości nieprzekraczającej rocznie 85 528 zł dochodzi jeszcze - u osób rozliczających się według skali podatkowej PIT - kwota dochodu wolnego od podatku wynosząca 30 000 zł. To oznacza, że po wykorzystaniu limitu zwolnienia 85 528 zł zleceniobiorca może złożyć zleceniodawcy wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT, jeżeli przewiduje, że jego dochody podlegające opodatkowaniu nie przekroczą 30 000 zł (obecny art. 41 ust. 1c ustawy o PIT). Takie prawo mają tylko osoby, którym płatnik potrąca zaliczki na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, a więc od przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy o PIT (np. od zleceń, umowy o dzieła, wynagrodzenia menedżera). Warunkiem jest też, że podatnik nie osiąga innych dochodów, poza dochodami uzyskiwanymi od tego płatnika (którego upoważnia do niepobierania zaliczek). Takiego wniosku nie mogą złożyć obecnie pracownicy, w tym także ci, którzy korzystają ze zwolnień na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152-154 ustawy o PIT (zwolnienie z PIT w ramach ulgi dla młodych, ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4 plus oraz ulgi dla aktywnych zawodowo seniorów). W rezultacie pracodawca musi naliczać zaliczki od wynagrodzeń pracowniczych, nawet jeżeli nadwyżka ponad kwotę 85 528 zł nie przekroczy w roku podatkowym 30 000 zł i ostatecznie nie będzie opodatkowana. Zmieni się to od 2023 r., odkąd pracownicy będą mogli również złożyć wniosek płatnikowi (pracodawcy) o niepobieranie zaliczek na PIT ze względu na roczne dochody nieprzekraczające 30 000 zł. Zwolnienie ze składek a zwolnienie z PIT Zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT (dla aktywnych zawodowo seniorów), objęte są również: odprawa emerytalna, nagroda jubileuszowa, wynagrodzenie chorobowe, ryczałt za używanie prywatnego samochodu. Potwierdził to dyrektor KIS w interpretacjach indywidualnych: z 1 lipca 2022 r. (nr i z 5 maja 2022 r. (nr Wątpliwości w tym zakresie biorą się z tego, że zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT są objęte w wymienione w tym przepisie przychody, pod warunkiem że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( z 2022 r. poz. 1009; z 2022 r. poz. 1265). Natomiast wymienione świadczenia nie są objęte składkami na ubezpieczenia społeczne, co wynika z rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ( z 2017 r. poz. 1949; z 2022 r. poz. 449). Są to konkretnie: odprawy emerytalne na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia, nagrody jubileuszowe na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, wynagrodzenie chorobowe na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 24 tego rozporządzenia, ryczałt za używanie prywatnego samochodu do celów służbowych na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 13 tego rozporządzenia. We wspomnianej interpretacji z 5 maja 2022 r. (nr dyrektor KIS wyjaśnił jednak, że art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT nie różnicuje tytułu do ubezpieczeń społecznych, „co oznacza, że podatnik, któremu w ramach pracy na etacie wypłacono przychód składający się w części np. z nagrody jubileuszowej, od której nie są pobierane składki na ubezpieczenia społeczne, będzie uprawniony do zastosowania PIT-0 dla pracujących seniorów w odniesieniu do całości przychodu uzyskiwanego w ramach stosunku pracy. Dotyczy to również wynagrodzenia chorobowego, jak i ryczałtu otrzymywanego z tytułu używania samochodu niebędącego własnością pracodawcy do celów służbowych”. To oznacza, że wypłacając te świadczenia, płatnik nie nalicza, nie pobiera i nie odprowadza do urzędu skarbowego zaliczki na PIT. Warunkiem jest, że otrzymujący je pracownik złoży płatnikowi oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT. Płatnik stosuje to zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie (art. 32 ust. 1g ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu). 50-proc. koszty przy zwolnieniu z PIT Jeżeli przychody podatnika są zwolnione z PIT w ramach ulgi dla młodych, ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4 plus oraz ulgi dla aktywnych zawodowo seniorów, to 50-proc. koszty uzyskania przychodu mają zastosowanie do przychodów podlegających opodatkowaniu, a więc dopiero po przekroczeniu kwoty 85 528 zł przychodów objętych zwolnieniem. Należy jednak pamiętać, że łączna kwota 50-proc. kosztów uzyskania przychodu nie może w 2022 r. przekroczyć 120 000 zł (art. 22 ust. 9a ustawy o PIT). Kwota ta dotyczy sumy kosztów uzyskania: przychodów objętych ulgą PIT zero, oraz przychodów, do których mają zastosowanie 50-proc. koszty. Jeżeli więc od 120 000 zł odjąć przychody objęte zwolnieniem z PIT (85 528 zł), to kwota 50-proc. kosztów uzyskania przychodu podlegających opodatkowaniu nie może być w 2022 r. wyższa niż 34 472 zł. Młodzi do 26. roku życia Zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT obejmuje wymienione w tym przepisie przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Jeżeli podatnik kończy 26. rok życia w trakcie miesiąca, to zwolnione na mocy tego przepisu są przychody wypłacone do tego dnia. „W konsekwencji, do przychodów otrzymanych w miesiącu utraty prawa do zwolnienia (ukończenia przez pracownika dwudziestego szóstego roku życia), obowiązek poboru zaliczki przez płatnika wynikał będzie z momentu wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli wynagrodzenie zostanie wypłacone do ukończenia dwudziestego szóstego roku życia, to pobranie przez płatnika (pracodawcę) zaliczki od tego wynagrodzenia nie jest zasadne. Natomiast w przypadku wynagrodzeń ( wynagrodzenia ze stosunku pracy) wypłacanych po tym dniu, na płatniku w stosunku do przychodów niekorzystających ze zwolnienia ciążą obowiązki naliczania, poboru i odprowadzenia należnej zaliczki na podatek dochodowy” - potwierdził dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2021 r. (nr Wyjaśnił zarazem, że gdy dzień 26. urodzin przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, nie następuje przesunięcie daty urodzin na następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. „Ukończenie dwudziestego szóstego roku życia nie stanowi bowiem terminu w znaczeniu dokonania przez podatnika danej czynności w określonym przedziale czasu (ukończenie dwudziestego szóstego roku nie wiąże się z żadną aktywnością ze strony podatnika). Do dnia ukończenia dwudziestego szóstego roku życia podatnik ma jedynie otrzymać przychód. Jeżeli więc podatnik urodził się 1 czerwca, ukończenie dwudziestego szóstego roku życia nastąpi 1 czerwca. Zatem wynagrodzenie ze stosunku pracy wypłacone przez pracodawcę (płatnika) również w tym dniu podlega omawianemu zwolnieniu” - czytamy w interpretacji. Dyrektor KIS doprecyzował także, że gdy pracodawca wypłaca wynagrodzenie na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, to wypłata oznacza moment, w którym środki schodzą z konta bankowego pracodawcy. Nie jest to dzień otrzymania środków na konto bankowe pracownika. Nie jest to również dzień dokonywania wypłat wynagrodzenia pracownikowi za dany miesiąc określony w umowie o pracę. „Sam moment naliczania wynagrodzenia lub ustanowiony w umowie o pracę dzień wypłaty wynagrodzenia w danym miesiącu nie jest momentem właściwym do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. a ustawy o PIT. Istotny natomiast jest dzień wypłaty przez pracodawcę wynagrodzenia dla pracownika oraz moment ukończenia dwudziestego szóstego roku życia” - wyjaśnił dyrektor KIS. Przychody otrzymane po dniu ukończenia przez podatnika 26. roku życia podlegają już opodatkowaniu, przy czym dochód może być jeszcze zwolniony z podatku do wysokości 30 000 zł, jeżeli dochody podatnika są opodatkowane według skali PIT (ma bowiem wtedy zastosowanie kwota wolna od PIT). Seniorzy aktywni zawodowo Do skorzystania z ulgi dla aktywnych zawodowo seniorów (art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT) wystarczające jest nabycie prawa do emerytury, nie ma potrzeby występowania do ZUS o emeryturę, by następnie zawiesić jej pobieranie. Z ulgi mogą korzystać kobiety powyżej 60. roku życia i mężczyźni powyżej 65. roku życia, jeżeli mimo nabycia uprawnienia nie otrzymują: emerytury lub renty rodzinnej z KRUS, emerytury lub renty rodzinnej z mundurowych systemów ubezpieczeń, emerytury lub renty rodzinnej z ZUS, świadczeń pieniężnych w związku ze zwolnieniem ze służby stałej funkcjonariusza służby mundurowej, uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego. Jeżeli pracujący senior złożył płatnikowi na początku roku oświadczenie o spełnianiu warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, a następnie zdecyduje się jednak przejść na emeryturę, to nie traci prawa do zwolnienia za przepracowane miesiące. Jeżeli powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, to płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie (art. 41 ust. 11a ustawy o PIT w obecnym, niezmienionym brzmieniu). Rodzice co najmniej czworga dzieci Zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o PIT przysługuje podatnikowi w związku z wychowywaniem dzieci: małoletnich, bez względu na wysokość ich rocznych dochodów, pełnoletnich, otrzymujących zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, bez względu na wysokość ich rocznych dochodów, oraz pełnoletnich do ukończenia 25. roku życia, uczących się, pod warunkiem że nie uzyskały one dochodów w łącznej wysokości przekraczającej 16 061,28 zł (12-krotność renty socjalnej określonej w ustawie z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej; z 2022 r. poz. 240). Przy czym pod uwagę brane są dochody pełnoletnich uczących się dzieci: opodatkowane według skali podatkowej, z wyjątkiem renty rodzinnej (dziecko nie może mieć dochodów opodatkowanych według liniowej stawki 19 proc. PIT), opodatkowane 19-proc. podatkiem dochodowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, udziałów (akcji) lub pochodnych instrumentów finansowych, przychody zwolnione z podatku w ramach ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT) oraz ulgi na powrót (art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT). Dochody pełnoletniego dziecka Od 1 lipca br., lecz z mocą od 1 stycznia 2022 r., wzrósł - z 3089 zł do 16 061,28 zł ‒ limit dochodów, które może osiągnąć pełnoletnie uczące się dziecko, będące na utrzymaniu podatnika w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego albo w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Jak już wspominaliśmy, limit ten stanowi obecnie 12-krotność renty socjalnej określonej w ustawie o rencie socjalnej. Jest on istotny dla celów: skorzystania ze zwolnienia z PIT przez rodziców co najmniej czworga dzieci (ulga dla rodzin 4 plus), na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o PIT, możliwości skorzystania z preferencji podatkowej przez samotnych rodziców, gdy wychowują pełnoletnie uczące się dziecko (do ukończenia 25. roku życia), skorzystania z prorodzinnej ulgi na dzieci, przysługującej na podstawie art. 27f ustawy o PIT, w odniesieniu do pełnoletniego uczącego się dziecka (do ukończenia 25. roku życia). Dzieci z rentą rodzinną Do 30 czerwca 2022 r. dochody z renty rodzinnej dzieci do 18. roku życia pozostawały - na gruncie ustawy o PIT - dochodem rodzica, wobec czego nie była odrębnie ustalana zaliczka na PIT od dochodu małoletniego. Od 1 lipca br., lecz z mocą od 1 stycznia 2022 r., renty pobierane przez małoletnie dziecko do 18. roku życia nie są doliczane do dochodów rodziców. Oznacza to, że dziecko do 18. roku życia, pobierające rentę rodzinną, jest traktowane jako odrębny podatnik i tak jak rodzic korzysta z kwoty dochodu wolnego od PIT w wysokości 30 000 zł. Ponadto od 1 lipca 2022 r. renta rodzinna pobierana przez małoletnie dziecko przestała być tytułem do ubezpieczenia zdrowotnego (art. 10 pkt 1 ustawy nowelizującej). Z tego powodu - jak wyjaśnił Narodowy Fundusz Zdrowia na swojej stronie internetowej - dzieci do 18. roku życia, pobierające rentę rodzinną, zostały wraz ze zgłoszonymi członkami rodziny wyrejestrowane z ubezpieczenia zdrowotnego. Nadal natomiast zachowują one prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie nowego art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy zdrowotnej. Składki związkowe Z mocą od 1 stycznia 2022 r. podwyższona została - z 300 zł do 500 zł - roczna kwoty składek członkowskich zapłaconych na rzecz związków zawodowych, odliczana od postawy obliczenia podatku (art. 26 ust. 1 pkt 2c ustawy o PIT). Zmiana ta nie dotyczy jednak płatników, ponieważ składki odlicza bezpośrednio sam podatnik w zeznaniu rocznym (art. 26 ust. 6g ustawy o PIT), nawet gdy w trakcie roku potrącał je pracodawca. Wynagrodzenie dla płatników Od lipca 2022 r. dwukrotnie wzrosła stawka wynagrodzenia dla niektórych płatników zaliczek na PIT. To skutek wejścia w życie rozporządzenia ministra finansów z 28 czerwca 2022 r. w sprawie wynagrodzenia płatnika i inkasenta z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa ( poz. 1377). Do 30 czerwca br. płatnikom przysługiwało z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 0,3 proc. kwoty pobranych podatków. Od 1 lipca 2022 r. wzrosło ono z 0,3 proc. do 0,6 proc. kwoty pobranych podatków, ale tylko z tytułu terminowego wpłacania PIT pobranego przez płatnika od dochodu podlegającego opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej, a więc od dochodów: ze stosunku pracy, ze stosunku służbowego, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, z umów cywilnoprawnych, z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, sportowej, otrzymywanych przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, z kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, z praw majątkowych. Z rozporządzenia ministra finansów wynika, że wynagrodzenie w wysokości 0,6 proc. kwoty pobranego PIT będzie przysługiwało w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. W odniesieniu do pozostałych płatników stawka wynagrodzenia pozostała na dotychczasowym poziomie 0,3 proc. kwoty pobranych podatków. Bez zmian pozostało też wynagrodzenie inkasenta - 0,1 proc. kwoty pobranych przez niego podatków. Wynagrodzenie jest potrącane z kwoty podatków pobranych przez płatnika i inkasenta. Odpowiedzialność płatnika w 2022 r. Od 2023 r. nastąpią zmiany w składaniu przez podatników rozmaitych oświadczeń i wniosków mających wpływ na obliczenie zaliczki. W związku z tym dodatkowo zostanie wyłączona odpowiedzialność płatnika, gdy zaniżenie lub nieujawnienie przez niego podstawy opodatkowania będzie wynikać z zastosowania złożonych przez podatnika wniosków lub oświadczeń mających wpływ na obliczenie zaliczki (piszemy o tym dalej). Należy pamiętać, że już dziś płatnik nie odpowiada za niepobrany lub pobrany, a niewpłacony podatek, jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika. Reguła ta wynika z art. 30 par. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( z 2021 r. poz. 1540; z 2022 r. poz. 1265; dalej: ordynacja podatkowa) i jest odstępstwem od ogólnej zasady. Innymi słowy, w sytuacji gdy zawinił podatnik, organ podatkowy może dochodzić od tego podatnika należności, do których obliczenia, pobrania i wpłaty do urzędu skarbowego zobowiązany był płatnik. W takiej sytuacji organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Może też ją orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Artykuł 30 par. 5 nie ma jednak zastosowania w przypadku, o którym mowa art. 26a par. 1 ordynacji podatkowej. Tutaj zadziała ogólna zasada, zgodnie z którą płatnik odpowiada całym swoim majątkiem za niepobrany lub pobrany, a niewpłacony podatek. Płatnika może też chronić przed odpowiedzialnością uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Taka interpretacja zwalnia płatnika z obowiązku poboru zaliczki na podatek. Wynika to z art. 14m par. 1 pkt 1 ordynacji podatkowej, który co prawda jest adresowany bezpośrednio do podatnika, ale może być także stosowany odpowiednio do płatnika (art. 14p ordynacji podatkowej). Brak odpowiedzialności płatnika, który postąpił zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną, potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z 14 lutego 2022 r. (sygn. akt II FSK 210/19) i z 7 czerwca 2022 r. (sygn. akt II FSK 478/190). Na marginesie dodajmy, że w obu tych wyrokach NSA orzekł także, iż ograniczenie odpowiedzialności podatnika (przewidziane w art. 26a par. 1 ordynacji podatkowej) nie ma zastosowania, gdy podatnik sam wpłacił po zakończeniu roku należny podatek obejmujący również kwotę odpowiadającą wysokości niepobranej przez płatnika zaliczki. Składka zdrowotna od prokurentów Spośród zmian wprowadzonych od 1 lipca 2022 r. w obliczaniu i potrącaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne najważniejsze dla płatników jest nowe brzmienie przepisu o ubezpieczeniu zdrowotnym osób powołanych do pełnienia funkcji na mocy aktu powołania (art. 66 w ust. 1 pkt 35a ustawy zdrowotnej). Obecnie z przepisu tego wynika wprost, że dotyczy on także prokurentów, ale w uzasadnieniu do projektu tej nowelizacji napisano, iż celem tej zmiany nie jest wprowadzenie nowego obowiązku składkowego, a wyłącznie potwierdzenie, że od 1 stycznia 2022 r. prokurenci podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu. Takie też stanowisko zaprezentowało Ministerstwo Zdrowia w piśmie z 18 lutego 2022 r. dotyczącym osób powołanych do pełnienia funkcji (opublikowanym na stronie MZ napisało w nim, że „powołanie prokurenta jest czynnością, która przynależy do zakresu wyrażenia «akt powołania», a zatem na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 35a ustawy o świadczeniach zdrowotnych, prokurenci są objęci obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym”. Natomiast wskutek zmian wprowadzonych od 1 lipca br. nie ma już wątpliwości, że: obowiązek ten powstaje z dniem powołania lub ustanowienia prokury, a wygasa z dniem odwołania (zmieniony art. 73 pkt 17b ustawy zdrowotnej), podstawą wymiaru składki zdrowotnej jest kwota pobieranego wynagrodzenia z tego tytułu (zmieniony art. 81 ust. 8 pkt 11a ustawy zdrowotnej). Zwolnienie do 6000 zł Wyjątek dotyczący opłacania składki zdrowotnej ustanowiono dla osób uzyskujących przychody, o których mowa w art. 13 pkt 5 lub 6 ustawy o PIT, czyli osób: wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów otrzymywanych przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych; którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Osoby uzyskujące te przychody nie płacą składki zdrowotnej, jeżeli ich roczne wynagrodzenie z wymienionych tytułów nie przekracza 6000 zł. Jeżeli limit ten zostanie przekroczony, to obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego powstaje z dniem, w którym wynagrodzenie pobrane z tytułu powołania do pełnienia funkcji przekroczy w roku kalendarzowym kwotę 6000 zł (art. 73 pkt 17b ustawy zdrowotnej). W takiej sytuacji podstawą obliczenia miesięcznej składki zdrowotnej jest kwota wynagrodzenia stanowiąca nadwyżkę ponad 6000 zł (zmieniony art. 81 ust. 8 pkt. 11a ustawy zdrowotnej), bez uwzględnienia wynagrodzenia otrzymanego po dniu powołania do pełnienia funkcji, ale mieszczącego się poniżej progu 6000 zł. Tabela 2. Regulacje ważne dla płatników ©℗ Część A. Przepisy w brzmieniu nadanym nowelizacją z 9 czerwca 2022 r. stosowane do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. Przepisy ustawy o PIT Czego dotyczą art. 6 ust. 4c- 4h, 8 i 11-13, art. 6a ust. 2 pkt 4 Nowe przepisy o preferencyjnym rozliczeniu dla osoby samotnie wychowującej dzieci (podatek w podwójnej wysokości od połowy dochodów samotnego rodzica i jego dziecka/dzieci), zastępujące odliczenie od podatku w wysokości 1500 zł, które zostało wprowadzone od 1 stycznia 2022 r. (art. 27ea ustawy o PIT), a teraz zostało uchylone z mocą od 1 stycznia 2022 r. art. 7 ust. 1 Zmiana przepisu o doliczaniu dochodów małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, do dochodów rodziców - nie dolicza się dochodów małoletnich dzieci z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, a od 1 stycznia 2022 r. także dochodów z rent. art. 21 ust. 1 pkt 38 Podwyższenie z 3000 zł do 4500 zł kwoty zwolnienia z PIT dla świadczeń otrzymywanych przez emerytów, rencistów a także - to również nowość - przez osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych. art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. e Objęcie zwolnieniem z PIT dla osób do 26. roku życia (PIT-0 dla młodych) pobieranego przez nich zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z 2021 r. poz. 1133; z 2022 r. poz. 1265). art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. d Objęcie zwolnieniem z PIT dla osób, które przeniosą na terytorium RP miejsce swojego zamieszkania (ulga na powrót), pobieranego przez nich zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. art. 21 ust. 1 pkt 153, ust. 46 i 48 Objęcie zwolnieniem z PIT dla rodziców co najmniej czworga dzieci (PIT-0 dla rodzin 4 plus) pobieranego przez nich zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i w informowaniu urzędu skarbowego przez podatników korzystających z ulgi PIT-0 dla dużych rodzin o liczbie dzieci i ich numerach PESEL, a w przypadku braku tych numerów - o imionach, nazwiskach oraz datach urodzenia dzieci. art. 21 ust. 1 pkt 154 Objęcie zwolnieniem z PIT dla pracujących emerytów, rencistów oraz osób w stanie spoczynku (PIT-0 dla aktywnych zawodowo seniorów) pobieranego przez nich zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. uchylone art. 26 ust. 1 pkt 2aa i ust. 4a-4c Likwidacja ulgi dla klasy średniej. art. 26 ust. 1 pkt 2c Podwyższenie z 300 zł do 500 zł rocznej kwoty składek członkowskich zapłaconych na rzecz związków zawodowych, odliczanej od postawy obliczenia podatku. art. 27 ust. 1 Obniżenie z 5100 zł do 3600 zł rocznej kwoty zmniejszającej podatek, co jest konsekwencją obniżenia dolnej stawki skali podatkowej z 17 proc. do 12 proc. art. 27ea Likwidacja odliczenia dla samotnych rodziców w wysokości 1500 zł rocznie; odliczenie to zostało zastąpione preferencyjnym rozliczeniem dla osób samotnie wychowujących dzieci (podatek w podwójnej wysokości od połowy dochodów samotnego rodzica i jego dziecka/dzieci). Część B. Przepisy stosowane do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 lipca 2022 r. Przepisy Co się zmienia art. 23 ustawy nowelizującej Zasady obliczania zaliczek na PIT od dochodów uzyskanych w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. przez płatników, o których mowa w art. 32 ustawy o PIT, w tym stosowania oświadczeń złożonych przez podatnika. art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT Obniżenie z 17 proc. do 12 proc. stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od tzw. małych umów zlecenia, czyli z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9 ustawy o PIT, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł w brzmieniu nadanym nowelizacją. art. 34 ust. 4b ustawy o PIT Pojawienie się wymogu złożenia wniosku o zastosowanie zwolnienia dla młodych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT przez organ rentowy (ZUS) przy wypłacie zasiłku macierzyńskiego. Część C. Dotychczasowe przepisy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2022 r.) niestosowane przez płatnika przy obliczaniu zaliczki od dochodów uzyskanych od 1 lipca 2022 r. Przepisy ustawy o PIT Co oznacza niestosowanie danego przepisu art. 32 ust. 2a Płatnik nie pomniejsza dochodu o kwotę ulgi dla klasy średniej. art. 32 ust. 2b Płatnik nie bierze pod uwagę złożonego wcześniej wniosku podatnika o niepomniejszanie dochodu o kwotę ulgi dla klasy średniej, ponieważ uchylone zostały przepisy o tej uldze. art. 53a Płatnik nie stosuje mechanizmu podwójnego liczenia zaliczek (według zasad z 31 grudnia 2021 r. i według zasad aktualnych) ani ich rolowania. Składka 0 zł Od 1 lipca 2022 r. doprecyzowany został także przepis o ustalaniu składki zdrowotnej w wysokości 0 zł w przypadku nieobliczania zaliczki na PIT, tj. art. 83 ust. 2 ustawy zdrowotnej. Mechanizm zerowania składki zdrowotnej obejmuje jedynie płatników nieobliczających zaliczki na PIT ze względu na zwolnienie danego przychodu od podatku dochodowego. Obecnie więc z art. 83 ust. 2 ustawy zdrowotnej wynika, że składkę obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do wysokości 0 zł jedynie w przypadku nieobliczania przez płatnika zaliczki na PIT od przychodów wolnych od podatku dochodowego zgodnie z przepisami ustawy o PIT. Ze względu na liczne dotychczasowe wątpliwości doprecyzowano też, że art. 83 ust. 2 i 3 odnoszą się wyłącznie do płatników, o których mowa w art. 85 ust. 1-13 ustawy zdrowotnej. Komu trzeba pobrać od lipca więcej na PIT Wprowadzone zmiany stawiają płatników przed koniecznością ponownego tłumaczenia niektórym zatrudnionym, dlaczego zostanie im pobrana wyższa niż dotychczas zaliczka na PIT, co w konsekwencji przyczyni się do zmniejszenia wynagrodzenia netto. opinia Przyczyną wzrostu wysokości zaliczek jest przede wszystkim wspomniana już likwidacja: ulgi dla klasy średniej i mechanizmu rolowania zaliczek. Ulga dla klasy średniej miała łagodzić niektórym podatnikom (w tym pracownikom) skutki wprowadzonego od 1 stycznia 2022 r. zakazu odliczania składki zdrowotnej. Zlikwidowanie tej preferencji oznacza zniesienie tego mechanizmu rekompensującego. Jeszcze większe skutki ma zniesienie mechanizmu rolowania zaliczek. Gwarantował on pracownikom, zleceniobiorcom oraz emerytom i rencistom - o przychodach nieprzekraczających 12 800 zł - że pobrane im przez płatnika zaliczki na PIT nie będą wyższe niż zaliczki obliczone według przepisów obowiązujących na 31 grudnia 2021 r. Likwidacja tego mechanizmu zamrażającego wysokość zaliczek na poziomie zaliczek z 2021 r. oznacza, że u niektórych osób pobrana zaliczka na PIT wzrośnie. Warto natomiast wyjaśnić osobom zatrudnionym, że wzrost zaliczek na PIT jest przejściowy, i w rozliczeniu rocznym powinny one zyskać na wprowadzonych w tym roku zmianach, zwłaszcza wskutek zmniejszenia dolnej stawki skali podatkowej z 17 proc. do 12 proc. Ponadto w dalszej części roku zatrudnieni odczują podwyższenie progu podatkowego z 85 528 zł (w 2021 r.) do 120 000 zł (w 2022 r.). Dzięki temu ich zaliczki na PIT w październiku, listopadzie czy grudniu będą niższe, niż były w drugiej połowie ubiegłego roku. Poinformowało o tym Ministerstwo Finansów w opublikowanym 27 czerwca br. komunikacie. Resort podkreślił, że reforma w PIT została rozłożona na dwa etapy i jej pełen skutek odczujemy po 1 stycznia 2023 r. Docelowo, w rozliczeniu rocznym większość podatników zyska i to zarówno w stosunku do 2021 r., jak i w odniesieniu do zasad wprowadzonych w styczniu 2022 r. - zapewnia MF. Na razie jednak, przejściowo, niektóre grupy od lipca zapłacą wyższe zaliczki na PIT. Z wyliczeń MF wynika, że są to: osoby, które nie złożyły PIT-2, a mają zarobki do 12 800 zł brutto miesięcznie, zleceniobiorcy (nie mają możliwości złożenia PIT-2 w 2022 r.) przy zarobkach do 12 800 zł brutto miesięcznie, pracownicy, którzy złożyli PIT-2 i z umowy o pracę (jedyne źródło dochodów) zarabiają od ok. 10 300 do 12 800 zł brutto miesięcznie, mundurowi, którzy złożyli PIT-2, a ich zarobki z tego tytułu (jedyne źródło dochodów) mieszczą się w przedziale od ok. 8900 do 12 800 zł brutto miesięcznie, emeryci (kwotę wolną stosuje u nich ZUS z mocy ustawy) z emeryturą od ok. 9400 do 12 800 zł brutto miesięcznie. Pracownicy Dla zatrudnionych na umowę o pracę, którzy nie złożyli PIT-2, wzrost zaliczek miesięcznych wynika z uchylenia przepisu nakazującego płatnikowi rozliczać zaliczki według zasad z 2021 r. (czyli uchylenia mechanizmu rolowania zaliczek). Taka sama będzie przyczyna wzrostu zaliczek u etatowców, którzy złożyli PIT-2, a mają zarobki od ok. 10 300 do 12 800 zł brutto miesięcznie. W ich przypadku - jak wyliczyło MF - zaliczki wzrosną maksymalnie o 60 zł. Co więcej - podkreśla resort - wzrost zaliczek dla tych osób ma charakter przejściowy, ponieważ osoby te zyskają w dalszej części roku w wyniku podwyższenia progu podatkowego (z 85 528 zł do 120 000 zł). W zaliczkach odczują to one jednak dopiero w ostatnich miesiącach roku. Warto postawić na informowanie i audyt Eliza Skotnicka, senior manager w zespole People Advisory Services, EY Polska / Materiały prasowe Skala zmian wprowadzonych w ramach reformy Polskiego Ładu jest tak szeroka, że ich skutki dotyczą każdej grupy zatrudnionych, a więc nie tylko tych na podstawie umowy o pracę, lecz także tych, którym firmy coraz częściej oferują elastyczne modele współpracy, jak np. GIGerzy, freelancerzy, pracownicy IT świadczący usługi B2B. Dlatego firmy powinny już teraz rozpocząć przygotowania do całorocznego procesu rozliczenia PIT osób zatrudnionych, by przeprowadzić go w sposób efektywny. Warto zwrócić uwagę na dwa aspekty. Pierwszy dotyczy przeprowadzenia szerokiej kampanii informacyjnej dla pracowników i współpracowników, w ramach której w szczególności warto odnieść się do kwestii związanych z ewentualną dopłatą bądź niedopłatą PIT w rozliczeniu za 2022 r. Przejawem troski o kondycję finansową pracowników, a jednocześnie pomysłem na usprawnienie pracy i odciążenie działów kadrowo-płacowych, jest umożliwienie osobom zatrudnionym skorzystania z konsultacji (hotline) prowadzonych przez profesjonalnych ekspertów z zakresu podatków. Przekazanie takiej wiedzy z pewnością zmniejszy liczbę pytań pracowników, którzy niejednokrotnie porównują wysokość swojego wynagrodzenia i pobranych podatków z pensją innej osoby zatrudnionej na takim samym lub podobnym stanowisku. Spodziewamy się, że na początku 2023 r. liczba takich zapytań może rosnąć lawinowo. Druga kwestia to przeprowadzenie przeglądu podatkowego rozliczeń PIT i ZUS oraz audyt systemów płacowych. Liczba zmian legislacyjnych w tych obszarach jest tak duża, że rośnie ryzyko popełnienia błędów. Przeprowadzenie audytu pozwoli nie tylko zapobiec popełnianiu tych samych błędów, lecz także przygotować się na ewentualną kontrolę urzędu skarbowego czy ZUS, które po czasie pandemii stały się bardziej aktywne. Taki przegląd w szczególności powinny rozważyć firmy, w których funkcjonuje struktura wynagrodzeń oparta na honorarium autorskim i 50-proc. kosztach uzyskania przychodu, oraz te, które współpracują z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą (B2B). ©℗ Mundurowi Dla mundurowych zarabiających do 12 800 zł brutto miesięcznie, którzy nie złożyli PIT-2, wzrost zaliczki na PIT również wynika z uchylenia przepisu zamrażającego zaliczki na poziomie z 2021 r. Niższe miesięczne wynagrodzenie netto dostaną także mundurowi, którzy złożyli PIT-2, a zarabiają od 8900 do 12 800 zł brutto. Również u tych osób wzrost zaliczek na PIT ma charakter przejściowy (podobnie jak u etatowców). W dalszej części roku odczują oni zysk wskutek podwyższenia progu podatkowego z 85 528 zł do 120 000 zł. Jednak w zaliczkach miesięcznych zauważą to dopiero w ostatnich miesiącach roku. Zleceniobiorcy Uchylenie mechanizmu rolowania zaliczek powoduje także wzrost miesięcznych zaliczek na PIT u zleceniobiorców zarabiających do 12 800 zł brutto miesięcznie. Nakłada się na to brak możliwości stosowania kwoty wolnej w trakcie roku, bo zleceniobiorcy nie mogą złożyć PIT-2. Stanie się to możliwe dopiero od 2023 r. Już w tym roku natomiast - jak przypomina MF - zleceniobiorca może wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o ograniczenie poboru zaliczek na PIT przez płatnika (na podstawie art. 22 ordynacji podatkowej). Jest to istotne zwłaszcza dla osób uzyskujących zarobki nieprzekraczające 3200 zł brutto miesięcznie, ponieważ w rozliczeniu rocznym podatek wyniesie u nich 0 zł. Emeryci Wyższą zaliczkę na PIT zapłacą od lipca br. emeryci z emeryturą od ok. 9400 zł do 12 800 zł brutto miesięcznie. Tu również przyczyną jest uchylenie przepisu zamrażającego zaliczki na poziomie z 2021 r. i tu także wzrost wysokości zaliczek będzie przejściowy. W dalszej części roku emeryci zyskają w wyniku podwyższenia progu podatkowego (z 85 528 zł do 120 000 zł), co w zaliczkach będzie jednak odczuwalne dopiero w ostatnich miesiącach roku. Kilka źródeł dochodów Wzrost zaliczek na PIT od lipca br. odczują też osoby mające kilka źródeł dochodów, np. osoby pracujące na więcej niż jednym etacie, emeryci zatrudnieni na umowę o pracę, osoby zatrudnione na umowie o pracę i dorabiające sobie na umowie zlecenie. Przyczyn wzrostu zaliczek na PIT jest tu wiele. Pierwsza to - jak tłumaczy MF - uchylenie mechanizmu rolowania zaliczek, czyli odmrożenie zaliczek na PIT. Druga to możliwość stosowania kwoty wolnej od podatku tylko u jednego płatnika (podział kwoty wolnej na trzech płatników wejdzie w życie dopiero 1 stycznia 2023 r.) i brak możliwości stosowania kwoty wolnej przy umowach zlecenia (będzie to możliwe dopiero od 2023 r.). Trzecia przyczyna to pobieranie składki zdrowotnej od każdej umowy i brak możliwości jej odliczenia. MF wyliczyło, że miesięczna strata u tych osób pojawi się w drugim lub kolejnych źródłach przychodów. Natomiast w tym źródle dochodu, gdzie jest stosowany PIT-2, zaliczki na PIT spadną. Kto ile straci Ministerstwo Finansów policzyło na przykładach, kto zapłaci od lipca br. wyższą zaliczkę ( Będą to 1) Etatowiec z wynagrodzeniem miesięcznym 11 tys. zł brutto. ▶ W 2021 r. i na zasadach ze stycznia 2022 r. płacił on 792 zł zaliczki, a od lipca 2022 r. zapłaci 17 zł więcej (tj. 809 zł). Natomiast jego podatek roczny wyniesie - wskutek nowelizacji - 9700 zł. Dla porównania w 2021 r. i według zasad ze stycznia 2022 r. zapłaciłby 13 600 zł podatku. 2) Etatowiec łączący dwa etaty: jeden z pensją 4000 zł brutto miesięcznie i drugi z wynagrodzeniem 3000 zł brutto miesięcznie. ▶ Od lipca 2021 r. otrzyma on z drugiego etatu wynagrodzenie o 84 zł niższe, a z pierwszego etatu - o 35 zł wyższe. Natomiast jego roczny podatek będzie ostatecznie o ok. 850 zł niższy w porównaniu z podatkiem z 2021 r. oraz obliczonego według zasad ze stycznia 2022 r. 3) Emeryt pracujący na etacie z wynagrodzeniem 4000 zł brutto miesięcznie, pobierający jednocześnie emeryturę w wysokości 3000 zł brutto miesięcznie. ▶ Od lipca br. dostanie on na rękę o 107 zł niższe wynagrodzenie za pracę, a emeryturę - o 25 zł wyższą. Natomiast jego roczny podatek będzie o ok. 800 zł niższy niż podatek z 2021 r. i o ok. 2200 zł niższy niż obliczony w stosunku do podatku obliczonego według zasad ze stycznia 2022 r. 4) Etatowiec z pensją 4000 zł brutto miesięcznie dorabiający na zlecenie z wynagrodzeniem 2000 zł brutto miesięcznie. ▶ Od lipca br. dostanie z umowy zlecenie o 75 zł mniej, a z etatu - o 35 zł więcej. Natomiast w rozliczeniu rocznym zyska na podatku: w stosunku do 2021 r. o 890 zł, a w stosunku do zasad ze stycznia 2022 r. - ok. 1380 zł. Skutki zmian wprowadzonych od 1 lipca br. i ich wpływ na wynagrodzenia pracownicze policzyły także firmy MDDP i EY. tabele 3, 4-7 (s. B8) oraz 8-9 (s. B9) Tabela 3. Wynagrodzenia pracownicze po zmianach od 1 lipca 2022 r. (w zł) ©℗ Kwota brutto Kwota netto miesięcznie Różnica w skali roku (w porównaniu z 2021 r.) Różnica w skali miesiąca (w porównaniu z 2021 r.)* 2021 od od od od od od 4000,00 2907,96 3021,71 3056,79 1365,00 1786,00 113,75 148,83 6000,00 4318,77 4319,10 4420,18 4,00 1217,00 0,33 101,42 9000,00 6371,82 6371,98 6465,23 2,00 1121,00 0,17 93,42 18 500,00 12 207,12 11 669,03 12 044,03 - 6457,00 - 1957,00 - 538,08 - 163,08 *Wartości uśrednione. Źródło: MDDP Tabela 4. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 3010 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 3010,00 3010,00 3010,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 3010,00 3010,00 3010,00 Składka emerytalna 293,78 293,78 293,78 Składka rentowa 45,15 45,15 45,15 Składka chorobowa 73,75 73,75 73,75 Składki społeczne razem 412,68 412,68 412,68 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 2597,32 2597,32 2597,32 Składka zdrowotna 9 proc. 233,76 233,76 233,76 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 201,29 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 0,00 brak Podstawa opodatkowania 2347,00 2347,00 2347,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 154,00 0,00 0,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak 0,00 brak Wynagrodzenie netto 2209,56 2363,56 2363,56 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 3010 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Tabela 5. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 5000 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 5000,00 5000,00 5000,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 5000,00 5000,00 5000,00 Składka emerytalna 488,00 488,00 488,00 Składka rentowa 75,00 75,00 75,00 Składka chorobowa 122,50 122,50 122,50 Składki społeczne razem 685,50 685,50 685,50 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 4314,50 4314,50 4314,50 Składka zdrowotna 9 proc. 388,31 388,31 388,31 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 334,37 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 0,00 brak Podstawa opodatkowania 4065,00 4065,00 4065,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 313,00 266,00 188,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak 0,00 brak Wynagrodzenie netto 3613,19 3660,19 3738,19 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 5000 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Tabela 6. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 8500 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 8500,00 8500,00 8500,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 8500,00 8500,00 8500,00 Składka emerytalna 829,60 829,60 829,60 Składka rentowa 127,50 127,50 127,50 Składka chorobowa 208,25 208,25 208,25 Składki społeczne razem 1165,35 1165,35 1165,35 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 7334,65 7334,65 7334,65 Składka zdrowotna 9 proc. 660,12 660,12 660,12 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 568,44 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 1101,76 brak Podstawa opodatkowania 7085,00 5983,00 7085,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 592,00 592,00 550,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak 0,00 brak Wynagrodzenie netto 6082,53 6082,53 6124,53 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 8500 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Tabela 7. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 9900 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 9900,00 9900,00 9900,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 9900,00 9900,00 9900,00 Składka emerytalna 966,24 966,24 966,24 Składka rentowa 148,50 148,50 148,50 Składka chorobowa 242,55 242,55 242,55 Składki społeczne razem 1357,29 1357,29 1357,29 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 8542,71 8542,71 8542,71 Składka zdrowotna 9 proc. 768,84 768,84 768,84 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 662,06 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 537,82 brak Podstawa opodatkowania 8293,00 7755,00 8293,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 704,00 893,00 695,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak ‒82,00 brak Wynagrodzenie netto 7069,87 6880,87 7078,87 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 9900 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Tabela 8. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 12 000 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 12 000,00 12 000,00 12 000,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 12 000,00 12 000,00 12 000,00 Składka emerytalna 1171,20 1171,20 1171,20 Składka rentowa 180,00 180,00 180,00 Składka chorobowa 294,00 294,00 294,00 Składki społeczne razem 1645,20 1645,20 1645,20 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 10 354,80 10 354,80 10 354,80 Składka zdrowotna 9 proc. 931,93 931,93 931,93 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 802,50 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 0,00 brak Podstawa opodatkowania 10 105,00 10 105,00 10 105,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 872,00 1293,00 913,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak 0,00 brak Wynagrodzenie netto 8550,87 8129,87 8509,87 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 12 000 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Tabela 9. Skutki zmian przy wynagrodzeniu miesięcznym 18 000 zł (w zł)* ©℗ Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące do Zasady obowiązujące od Wynagrodzenie miesięczne brutto 18 000,00 18 000,00 18 000,00 Podstawa ubezpieczenia emerytalno-rentowego 18 000,00 18 000,00 18 000,00 Składka emerytalna 1756,80 1756,80 1756,80 Składka rentowa 270,00 270,00 270,00 Składka chorobowa 441,00 441,00 441,00 Składki społeczne razem 2467,80 2467,80 2467,80 Podstawa ubezpieczenia zdrowotnego 15 532,20 15 532,20 15 532,20 Składka zdrowotna 9 proc. 1397,90 1397,90 1397,90 Składka zdrowotna odliczana 7,75 proc. 1203,75 brak brak Koszty uzyskania przychodu 250,00 250,00 250,00 1/12 kwoty zmniejszającej podatek 43,76 425,00 300,00 Ulga dla klasy średniej brak 0,00 brak Podstawa opodatkowania 15 282,00 15 282,00 15 282,00 Stawka podatku 17 proc. 17 proc. 12 proc. Zaliczka na podatek 1350,00 2173,00 1534,00 Nadpłata/niedopłata podatku do rozliczenia w zeznaniu rocznym brak ‒ 7022,00 brak Wynagrodzenie netto 12 784,30 11 961,30 12 600,30 - wynagrodzenie miesięczne brutto: 18 000 zł; - miesięczne koszty uzyskania przychodu: 250 zł; - podatnik złożył oświadczenie PIT-2, więc pracodawca stosuje 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Źródło: Kalkulacje w tabelach 4-9 przygotowane przez firmę EY Co się zmieni od 1 stycznia 2023 r. Kolejne duże zmiany w przepisach dla płatników, zwłaszcza pracodawców, nastąpią od 1 stycznia 2023 r. Niektóre będą tylko redakcyjne, a niektóre istotne merytorycznie. I tak uchylony zostanie art. 31, który towarzyszy płatnikom od uchwalenia ustawy o PIT w 1991 r., ale jego treść zostanie przeniesiona - w niemal niezmienionym kształcie - do art. 32 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten będzie - tak jak uchylany art. 31 - zobowiązywał zakłady pracy (osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej) do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na PIT od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. Zmiana ta automatycznie pociągnie za sobą modyfikacje w innych przepisach, gdzie słowa „art. 31” zostaną zastąpione słowami „art. 32” (np. w art. 26eb ust. 2, w art. 38 w ust. 2a, w art. 39 w ust. 1 i 2, w art. 41b), ale będą to zmiany wyłącznie redakcyjne. Natomiast cały art. 32 ustawy o PIT, oprócz wspomnianego już ust. 1, zyska nowe brzmienie. PIT-2 nawet dla trzech płatników Od 2023 r. zaczną obowiązywać liczne zmiany w składaniu płatnikowi oświadczenia PIT-2. Oświadczenie upoważniające płatnika do pomniejszania zaliczek o kwotę zmniejszającą podatek będą mogli składać nie tylko pracownicy, lecz także inni zatrudnieni (np. zleceniobiorcy, wykonawcy dzieł, członkowie zarządów i rad nadzorczych, osoby na kontraktach menedżerskich). Przy zbiegu umów (tytułów) pomniejszenie zaliczki o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek będzie mogło stosować maksymalnie trzech płatników (pracodawców, zleceniodawców, ZUS). Każdy z nich skorzysta w takiej części kwoty pomniejszającej (np. po 1/36), aby łącznie u wszystkich płatników nie przekroczyła ona w tym samym miesiącu 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Oznacza to, że podatnik będzie mógł wskazać w oświadczeniu składanym płatnikowi, czy ma on pomniejszać zaliczkę o kwotę stanowiącą: - 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (300 zł), czy - 1/24 kwoty zmniejszającej podatek (150 zł), czy - 1/36 kwoty zmniejszającej podatek (100 zł). Dzięki temu wieloetatowcy będą mogli w pełni korzystać z kwoty wolnej już na etapie zaliczek na podatek. Zasadniczo pracownicy, którzy złożyli już pracodawcy oświadczenie PIT-2, nie będą musieli ponownie go składać (poprzednio złożone będzie nadal aktualne). Będą mogli natomiast to zrobić, jeżeli będą chcieli skorzystać ze zmiany przepisów, np. podzielić 1/12 kwoty zmniejszającej zaliczkę na dwóch lub trzech płatników. W tym celu złożą nowy PIT-2 (na druku opracowanym w Ministerstwie Finansów lub na innym przygotowanym przez płatnika albo poprzez system kadrowo-płacowy). Inne oświadczenia i wnioski Zmiany co do składania płatnikom od 2023 r. oświadczeń i wniosków wprowadza art. 31a ustawy o PIT. Będzie on stosowany do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r. Użyte w tym przepisie sformułowanie „na piśmie” (w myśl ustawy z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, z 2022 r. poz. 569; z 2022 r. poz. 1002) oznacza, że papierowa forma wniosków i oświadczeń będzie zrównoważona z ich postacią elektroniczną. Od tego czasu - jak wyjaśniono w uzasadnieniu do projektu czerwcowej nowelizacji - nie powinno już budzić wątpliwości, że oświadczenia i wnioski podatnicy mogą składać również poprzez kadrowo-płacowe systemy elektroniczne funkcjonujące u danego pracodawcy, a nie wyłącznie „pisemnie”. Podatnicy będą mogli składać je według ustalonego wzoru albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika. Jak poinformowało MF, wszystkie oświadczenia i wnioski, które przewiduje ustawa o PIT, będzie można złożyć na jednym druku oświadczenia PIT-2, który będzie zagregowany. W MF trwają prace nad opracowaniem takiego druku. Pracodawca będzie więc miał do wyboru, czy chce skorzystać ze wzoru udostępnionego przez ministra finansów w Biuletynie Informacji Publicznej, czy wykorzysta wzór sporządzony przez siebie albo funkcjonujący w firmie elektroniczny system kadrowo-płacowy. Nowy art. 31a ustawy o PIT będzie dotyczył oświadczeń i wniosków, o których mowa w nowym art. 31b ust. 1 oraz w zmienionych art. 32 ust. 3 i 6-8 ustawy o PIT, a zatem: 1) oświadczenia w sprawie pomniejszania zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (nowy art. 31b ust. 1), 2) oświadczenia składanego pracodawcy w sprawie szczególnego sposobu obliczania zaliczki w przypadku zamiaru opodatkowania dochodu na zasadach określonych dla małżonków albo osób samotnie wychowujących dzieci (zmieniony art. 32 ust. 3), 3) wniosku o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, czyli ulgi dla młodych (zmieniony art. 32 ust. 6), 4) wniosku o obliczanie zaliczek bez pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł albo 300 zł (zmieniony art. 32 ust. 6), 5) oświadczenia o spełnieniu warunku dla zastosowania podwyższonych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów dla osób dojeżdżających do pracy z innej miejscowości, a zarazem nieuzyskujących dodatku za rozłąkę; koszty te określa art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT i wynoszą one miesięcznie 300 zł (zmieniony art. 32 ust. 7), 6) wniosku o niestosowanie 50-proc. kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT (zmieniony art. 32 ust. 8). Nowość stanowi także to, że pracownik będzie mógł występować o pobór zaliczek bez stosowania nie tylko zwykłych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, czyli w wysokości 250 zł (art. 32 ust. 1f ustawy o PIT w obecnym brzmieniu), lecz także podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, czyli w wysokości 300 zł (zmieniony art. 32 ust. 6 ustawy o PIT). Tak jak obecnie, jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie lub wniosek mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik będzie uwzględniał to oświadczenie lub wniosek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu jego złożenia (dłuższy dwumiesięczny okres przewidziano jedynie dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). Co do zasady złożone oświadczenia i wnioski będą dotyczyć również kolejnych lat podatkowych, zatem nie trzeba ich ponawiać w każdym roku podatkowym. Oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki na PIT, a złożone płatnikowi przed 1 stycznia 2023 r., zachowają moc (art. 22 ustawy nowelizującej). Zwolnienie płatnika z poboru zaliczek w 2023 r. Od 1 stycznia 2023 r. pracownicy będą po raz pierwszy mogli upoważnić swojego płatnika, by nie pobierał im zaliczek na PIT, jeżeli będą przewidywać, że uzyskane przez nich dochody podlegające opodatkowaniu na skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym 30 000 zł (czyli kwoty wolnej od podatku). Rozwiązanie to, wynikające z nowego art. 31c ustawy o PIT, będzie dotyczyć co do zasady wszystkich płatników PIT (o których mowa w art. 32-35 i art. 41 ust. 1 ustawy o PIT), w tym także pracodawców. Przypomnijmy, że do końca 2022 r. wniosek o niepobieranie zaliczek mogą złożyć płatnikowi tylko niektórzy podatnicy - ci, którym płatnik nalicza zaliczki na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, a więc od przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy o PIT (np. od zleceń, umów o dzieło, osoby na kontraktach menedżerskich). Nie ma pośród nich pracowników. Tak wynika z obecnego art. 41 ust. 1c ustawy o PIT, który od 1 stycznia 2023 r. zostanie uchylony i zastąpiony wspomnianym art. 31c. Wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT będzie nadal składany odrębnie dla każdego roku podatkowego, ponieważ podatnik będzie upoważniał w nim płatnika do niepobierania zaliczek „w danym roku podatkowym”. Jeżeli podatnik, który złoży taki wniosek, uzyska dochody przekraczające 30 000 zł, to płatnik będzie obliczał zaliczki na PIT i to bez pomniejszania o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Jest to uzasadnione, ponieważ brak poboru zaliczek od dochodu do 30 000 zł oznacza de facto zastosowanie już kwoty wolnej od podatku. Jeżeli więc następnie, przy poborze zaliczek na PIT, płatnik miałby uwzględniać kwotę zmniejszającą podatek, to w rezultacie podatnik skorzystałby w trakcie roku z wyższej kwoty wolnej niż przewidziana w przepisach i musiałby ją oddać przy rozliczeniu rocznym. Nadal, tak jak obecnie, płatnicy nie będą obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8 ustawy o PIT, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej (art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, który pozostanie bez zmian). Oświadczenie o zwolnieniach z PIT Niezależnie od wymienionych wniosków i oświadczeń podatnicy będą nadal mogli składać płatnikowi oświadczenie, że spełniają warunki do stosowania zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154 ustawy o PIT. W takiej sytuacji płatnik będzie obliczał zaliczkę z uwzględnieniem tych zwolnień. W oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 (ulga na powrót), podatnicy będą wskazywać - tak jak obecnie - rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika. Nadal podatnik będzie je składał pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, co oznacza, że nadal będzie ono zawierało klauzulę: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Po ustaniu zatrudnienia w 2023 r. Płatnik po ustaniu stosunku prawnego nie będzie już uwzględniał oświadczeń i wniosków złożonych przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 ustawy o PIT (nowy art. 31a ust. 7 ustawy o PIT). To oznacza, że obliczając zaliczkę na PIT od świadczeń należnych ze stosunku prawnego, który już ustał (np. wypłacając dodatkowe roczne wynagrodzenie), płatnik będzie nadal uwzględniał: wniosek podatnika o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, czyli ulgi dla młodych (zmieniony art. 32 ust. 6), wniosek podatnika o obliczanie zaliczek bez stosowania miesięcznych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł albo 300 zł (zmieniony art. 32 ust. 6), wniosek podatnika o rezygnację z 50-proc. kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o PIT (zmieniony art. 32 ust. 8). Składki ZUS kosztem Od 1 stycznia 2023 r. nastąpi zmiana w zaliczaniu przez płatnika do kosztów uzyskania przychodu składek na ubezpieczenia społeczne - w części finansowanej przez płatnika składek, składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o PIT, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 22 ust. 6bb ustawy o PIT będą one kosztem w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. tabela 11 W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych będą stosowane - tak jak dotychczas - art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d ustawy o PIT. Tabela 10. Regulacje ważne dla płatników ©℗ Przepisy w brzmieniu nadanym nowelizacją z 9 czerwca 2022 r. stosowane do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r. Przepisy ustawy o PIT Co się zmieni art. 22 ust. 6bb Zmiana w zaliczaniu przez płatnika do kosztów uzyskania przychodu składek na ubezpieczenia społeczne - w części finansowanej przez płatnika składek, składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Artykuł 22 ust. 6bb ustawy o PIT w nowym brzmieniu będzie stosowany do składek z tytułu należności, o których mowa w tym przepisie, należnych od 1 stycznia 2023 r. art. 31a-32, art. 33 ust. 2, art. 34 ust. 2 i 3, ust. 7 pkt 2, 5 i 7, art. 35, art. 38 ust. 1‒1b i 2a, art. 39 ust. 1 i 2, art. 40‒41b, art. 42f ust. 1, art. 42g ust. 1 Zmiany w obliczaniu i pobieraniu przez płatników zaliczek na PIT przez cały rok oraz zmiany w składaniu płatnikom przez podatników oświadczeń i wniosków, a także zmiany dostosowujące do tych nowych przepisów. Tabela 11. Porównanie brzmienia art. 22 ust. 6bb ustawy o PIT ©℗ Do 31 grudnia 2022 r. Od 1 stycznia 2023 r. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części inansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne ‒ w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony ‒ nie później niż do 15. dnia tego przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d. Zmiana ta - jak napisano w uzasadnieniu do projektu czerwcowej nowelizacji - „ jest wynikiem zgłaszanych postulatów, żeby składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu należności np. ze stosunku pracy, w części finansowanej przez płatnika tych składek, były kosztem w miesiącu, za który są należne, jeżeli zostały opłacone w terminie wynikającym z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, a nie w odrębnym terminie dotychczas określonym w przepisach podatkowych”. Zmiana wejdzie w życie od 1 stycznia 2023 r. i będzie miała zastosowanie do składek z tytułu należności, o których mowa w art. 22 ust. 6bb ustawy o PIT, należnych od 1 stycznia 2023 r. Odpowiedzialność płatnika w 2023 r. Od 2023 r. płatnik nie będzie ponosił odpowiedzialności, gdy zaniżenie lub nieujawnienie przez niego podstawy opodatkowania będzie wynikać z zastosowania złożonych przez podatnika wniosków lub oświadczeń mających wpływ na obliczenie zaliczki. Zasada ta będzie zapisana w nowym art. 31a ust. 10 ustawy o PIT. W takiej sytuacji nie będzie stosowany art. 26a par. 2 ordynacji podatkowej, który wyłącza odpowiedzialność podatnika za zaniżenie lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania. Przeciwnie, będzie miał wówczas zastosowanie art. 30 par. 5 ordynacji podatkowej, który wyłącza odpowiedzialność płatnika (i inkasenta), jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika. W takich przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika lub orzeka ją w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Przypomnijmy, że art. 30 par. 5 ordynacji podatkowej obowiązuje już dziś. To, co się zmieni, to wyłączenie odpowiedzialności płatnika związane ze zmianami w składaniu przez podatników wniosków i oświadczeń mających wpływ na obliczenie zaliczki. Deklaracje rozliczeniowe do ZUS Od 1 stycznia 2023 r. wejdą w życie istotne dla płatników zmiany w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( z 2022 r. poz. 1009; z 2022 r. poz. 1265). Przewidziane są one w art. 4 ustawy nowelizującej. Przede wszystkim obowiązkiem ubezpieczenia społecznego (i zdrowotnego) zostaną objęci komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej. Ale będą też zmiany dla płatników, w art. 41 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Obecnie z jej art. 41 ust. 3 pkt 5b wynika, że w imiennych raportach miesięcznych płatnik przekazuje informację o kwocie dopłaty stanowiącej różnicę między roczną składką na ubezpieczenie zdrowotne a sumą składek na ubezpieczenie zdrowotne za poszczególne miesiące roku kalendarzowego albo roku składkowego w rozumieniu art. 81 ust. 2 ustawy zdrowotnej. Zwrot „informację o kwocie dopłaty stanowiącej różnicę” zostanie zastąpiony zwrotem „informację o kwocie różnicy”. Zmiana ta - jak napisano w uzasadnieniu do projektu nowelizacji - „podyktowana jest zasadnością pozyskiwania przez ZUS dla celów weryfikacji wyliczenia rocznej składki na ubezpieczenie zdrowotne informacji o różnicy pomiędzy składkami opłaconymi za poszczególne miesiące a wyliczoną składką roczną, w sytuacji gdy różnica ta będzie oznaczała niedopłatę składki albo jej nadpłatę”.©℗ Oświadczenia i wnioski składane przez pracowników oraz inne osoby zatrudnione (np. zleceniobiorców) w 2023 r. • oświadczenie PIT-2 upoważniające płatników (maksymalnie trzech) do stosowania kwoty zmniejszającej podatek PIT-2 (nowy art. 31b ustawy o PIT), • oświadczenie o zamiarze wspólnego rozliczenia się z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko (nowe brzmienie art. 32 ust. 3 ustawy o PIT), • oświadczenie o spełnianiu warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152‒154 ustawy o PIT (nowy art. 31a ust. 8 ustawy o PIT), • wniosek o pobór zaliczek na PIT bez stosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, czyli ulgi dla młodych (nowe brzmienie art. 32 ust. 6 ustawy o PIT), • wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT (nowy art. 31c ust. 1-2 ustawy o PIT), • wniosek o pobór zaliczek bez stosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł lub 300 zł (nowe brzmienie art. 32 ust. 6 ustawy o PIT), • oświadczenie o spełnieniu warunku uprawniającego do podwyższonych pracowniczych kosztów uzyskania przychodu, czyli w kwocie 300 zł miesięcznie (nowe brzmienie art. 32 ust. 7 ustawy o PIT), • wniosek o rezygnację z 50-proc. kosztów uzyskania przychodów (nowe brzmienie art. 32 ust. 8 ustawy o PIT). ▶ PIT-2 będą mogli złożyć również inni zatrudnieni (np. zleceniobiorcy, wykonawcy dzieł, członkowie zarządów i rad nadzorczych, osoby na kontraktach menedżerskich). ▶ Podatnik będzie mógł złożyć PIT-2 maksymalnie trzem płatnikom, wskazując, że dany płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek albo 1/24 kwoty zmniejszającej podatek, albo 1/36 kwoty zmniejszającej podatek. ▶ Wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT ze względu na roczne dochody nieprzekraczające 30 000 zł (opodatkowane według skali podatkowej) będą mogli składać również pracownicy, a nie tylko - jak obecnie ‒ osoby uzyskujące przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy o PIT (np. od umów zlecenia, umów o dzieło, osoby na kontraktach menedżerskich). ▶ Uporządkowane zostaną zasady składania oświadczeń i wniosków przez zatrudnionych. ▶ Wprowadzona zostanie do ustawy o PIT zasada wyłączenia odpowiedzialności płatnika, gdy zaniżenie lub nieujawnienie przez płatnika podstawy opodatkowania wynikało z zastosowania złożonych przez podatnika wniosków lub oświadczeń mających wpływ na obliczenie zaliczki. ©℗ Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Zobacz więcej

pit art 34 ust 7